dytte
1. tale stygt og nedsetjande til ein person
2. dekke til
1. Såvi dytte an Bjørgúv ti' så 'an bigjynte ti' gríne.
2. Eg dytte meg unde fyddâ. Eg dytte ti' dèt hòli som rèven ha' grave opp.
- Infinitiv
- dytte
- Presens eintal
-
dytter
- Presens fleirtal
-
dytte
- Preteritum eintal
-
dytte
- Preteritum fleirtal
-
dytte
- Perfektum eintal
-
dytt
- Perfektum fleirtal
-
dytt
- Imperativ eintal
-
dytt!
- Imperativ fleirtal
-
dytti!
- Registreringsgrunn
- Dialektord / uttrykk
- Ordklasse
- Verb
- Transitivitet
- Transitivt
- Bøying
- Lint verb
- Emne
-
Arbeid
- Innlese av
- Knut K. Homme (2022)
Annan informasjon
Preteritum: Siste bokstaven (e) går over til -i når ordet kjem sist i ei setning
Registrert: 03.11.2014
Oppdatert: 28.01.2015
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Kjelde:
- Knut K. Homme
- Registrert av:
-
Jon Kjelleberg
(03.11.2014)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(28.01.2015)
- Oppdatert av:
- Sigurd Brokke (15.10.2022)
- Intern kommentar:
- Forkl 2: BKR.