føyse
skuve eit eller anna ublidt til sides med kraft og fart
'An føyste da bort, adde samen. 'An føyste vafsan frå si så godt 'an kunna. 'An føyste ungan frå si, hyrren å vónd'e.
- Infinitiv
- føyse
- Presens eintal
-
føyser
- Presens fleirtal
-
føyse
- Preteritum eintal
-
føyste
- Preteritum fleirtal
-
føyste
- Perfektum eintal
-
føyst
- Perfektum fleirtal
-
føyst
- Imperativ eintal
-
føys!
- Imperativ fleirtal
-
føysi!
- Ordklasse
- Verb
- Transitivitet
- Transitivt
- Bøying
- Lint verb
- Emne
-
Anna
- Innlese av
- Ingebjørg Vegestog Homme (2013)
w_footnote_wordVerb_
2
Registrert: 21.02.2013
Oppdatert: 13.03.2013
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Kjelde:
- Olav O. Holen
- Registrert av:
-
Sigurd Brokke
(21.02.2013)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(27.02.2013)
- Oppdatert av:
- Sigurd Brokke (08.12.2021)