Ordliste

Tal ord på V: 662 | Totalt: 15305 | søketips | nullstill

	Forklåring	Døme
va	staden der ein veg / stig kryssar ein bekk / elv, der ein kan vasse over / hoppe over på steinar	Åne va' så stór at det va' såvídt mi kóme tjurrskódde ive vai.
vabbe	gå tungt og vaggande Sjå også vabben.	Gjeng' an i djúp'e nýsnjór'e, vare det helst'e at an vabbar. An líten ungji som nýss hèv' lært å gange, plage vabbe.
vabbelèg'e (V)	tungt og vaggande gangelag	Gònil va' så vabbelèg ti' fótan.
vabben	tungt, vaggande gangelag Sjå også vabbe.	'An hèv' lagt på seg mykji, Åni, 'an æ vabben.
vaddarhaug'e	haug der det skulle bu tussar og andre underjordiske skapningar	Kansi æ det an vaddarhaug'e dèr kjyrkja i Valle stend'e, for dèr heite det Vaddarhaugjen.
vaddari	ferdafant, tiggar	Sòme våre ræde vaddaran.
Vaddebǿ	1. bruka om gardane frå og med Prestegarden og til og med Åkre 2. "Vaddebǿ skulekrins" omfatta gardane Sagneskar, Kjelleberg (inkl. Lii) , Prestegarden, Kyrvestad, Viki, Rike, Åkre, Harstad, Tveití og Brottveit. (Gardsnummer 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 49, og 52)	1. Kjyrkjâ på Vaddarhaugjæ æ nǿrst i Vaddebǿ. 2. Vaddebǿ skúlehús som førr'e stó' i Åkri, æ no an dél'e av Vónheim grendehús i Tveitebǿ.
vadr (V)	vater Sjå også vadr'e.	Eg finn'e alli att'e vadri mitt!
vadr'e (H)	vater Sjå også vadr.	Hèv' du kaupt di ný'e vadr'e? Hèv' du sétt vadren?
vadre	1. gå seg bort td i terreng eller i ein by Sjå også ví'åsen (tyding 2). 2. tale i ørska (ikkje vere seg sjølv) Sjå også i vodró, båndǿmi, fjatre og fjatren. 3. bruke vater Sjå også vadr og vadr'e.	1. Vadrar an i skoddinn på hågheiinn, så gjeng'e an jamt i ring. 2. Borgjill ha' håg'e féber å rådde 'kji mæ si, så 'u vadra å tala så det alli gjegndi. 3. An kan vadre med an slangji fylt'e mæ vatn.
vadren	senil, noko sinnsforvirra	På bygdeheimæ æ der sòme som æ vadrne.
vafs'e	kvefs Sjå også vafsebǿli.	An vafsestyng'e kan vèr' rektig vónd'e, så an ska' passe seg for vafsó.
vafsebǿli	kvefsebol Sjå også vafs'e og bǿli.	Der va' a stórt vafsebǿli oppunde tòkunn.
vafsestungjen	stukken av kvefs	D'æ fælt å vare vafsestungjen i andlitæ, då kan an vare trúten å rar'e.
vafsestyng'e	kvefsestikk	Eg fekk trí vafsestyngji i blèsâ.
vagge si	sitje i ein gyngestol og "vagge" att og fram	Bjynn sat trått å vagga si innmæ omnen.
vaggestól'e	gyngestol Sjå også stól'e, brugdestól'e og kubbestól'e.	Gamle-Knút líka å sitje i vaggestólæ.
vak	vak Somme seier "fiskevak"	Der va' mange vòk, men eg fekk inkji a einaste napp. Da slengde innat vòkó, å då finge da nåkå véne kjývinga.
vak'e	vaken (søv ikkje); vert ikkje gradbøygt Sjå også vakjen.	Seiste nóttí våre mi vake, bògó. Èg æ jamt vak'e, mæ dú sø̀v'e.
vake 'pivi	vake over ein person som skal døy	Mi vakte 'piv' 'enni Jórånd då 'u låg på sitt seiste.
vakjen	vaken (søv ikkje); vert ikkje gradbøygt Sjå også vak'e.	"Æ dú vakjen, èg hèv' alli sovna", sa Gunnår mæ 'an Torkjell enn morgón'e, da låge i kverrsí kvíle i a bú på heiinn.
vakne ó' draumi	vakne or ein draum (uttrykket er ubunden dativ)	Eg vakna ó' draumi, å tenkte så mykji på det at eg fekk alli sòve att'e.
vakrast	verte "klar i hovudet" etter å ha vakna om morgonen (same tyding som å vakre seg)	An lýt fysst'e vakrast førr'ell an kan ríse opp å stelle seg.
vakre seg	1. verte "klar i hovudet" etter å ha vakna om morgonen Sjå også vakrast. 2. vakne såvidt medan ein søv	1. Eg kan 'kji út å kjøyre førr'ell eg hèv' vakra meg! 2. Eg vakra meg i tvó - tí'inn, men eg sovna att'e nókså fórt.
vakselèg'e (V)	vere vaksen i veremåte og/eller utsjånad (om halvvaksen ungdom)	Magl æ så vakselèg, an kan rǿe mæ 'æ om mest'e alt.
vaksen	1. vakse til, forma 2. vaksen	1. Stokkan vorte butta ette koss da vår' vaksne. 2. Bjynn fèr'e ti' var' vaksen nò.
vaksi fókk	vaksne folk	Vaksi fókk plage inkji gríne om da slå sikkå ell' skjère sikkå. "An kunna 'kji trú det va' vaksi fókk!"
vaksnemannsklæi	klede for vaksne folk; bruka berre i fleirtal Sjå også klæi.	Eg hèv' vukse ó' konformantdressæ, så nò lýt eg kaupe mi vaksnemannsklæi.
valdére	handle, gjere forretningar (bruka i negativ samanheng)	Tjóstóv valdéra mæ så mangt, men det varte inkji líka.
valhopp	galopp	Brúnen kunna hav' létt ti' gange ivi i valhopp itt 'an sprang nòkå.
valhoppe	1. lam som hoppar på "stive føter" 2. galopp, firsprang (om hest)	1. Det æ bå' gama å lǿglegt å sjå fysst dei små lombí samlast, take sikkå nåkå små renni å valhoppe. 2. D'æ va' lǿglegt fysst hesten 'ass Åni valhoppa, å Åni sat lívræd'e i slé'â.
valldǿli	mann frå Valle	Æ du syll'e dei valldǿlæ?
vallhøy	vollhøy (godt høy); bruka berre i eintal	Mi hav' alli fengje så mykji vallhøy som i år.
vallmål (V)	Vadmål; bruka berre i eintal (svart eller kvitt; brunt . I Hylestad seier ein "vadmål", som på nynorsk.	Vallmåli ti' klæó i Sætisdal æ jamnast'e svårt, brúnt 'ell kvítt, som da kadda det.
vallmålssokk'e	sokk av vadmål	Dei gamle kunna brúke vallmålssokka itt da reiste ti' heiss om vetren. Vallmålssokkan våre forotta fót'e, å då brúka da spjørri ti' å pakke inn fǿtan mæ.
vallskjǿvd'e	nedbøygd egg (om ljå) "Gamle folk" tala om "å lage (forme) ljåren vallskjǿvd'e", og tydinga av ordet er vel at ljåen skal "skave vollen". Før i tida var jernet i heimesmia ljår så mjukt at ein kunne forme det utan å varme det opp.	Dei heimesmía ljæne kunna an lage, mæ ljålagjæ, så da vorte mei' ell' mindri vallskjǿvde, men dei fabrekkgjåre ljæne æ så harde at an kan alli lage da.
valltorv	grastorv i åker (ugras)	An lýt plukke valltorv av åkræ førr'ell an sår.
valtre	1. velte rundt, gå ustøtt 2. dette, tippe over	1. Torgrím valtra av høyslassæ. 2. Di gamle å timra bóri som stend'e úti túnæ hèv' valtra.
vanarta	svært vrang (vond vilje ligg bak) Sjå også vanartig'e.	Vanarta unga æ 'kji barre vronge, men da kunne au finne på piksu å fantestykkji.
vanartig'e	vrang, vondtenkt, uoppdregen (oftast bruka om folk og hestar) Sjå også vanarta.	Vanartige unga hèv' det allstǿtt vòre sòme av, det nyttar alli å tale ti' da.
vande	avvise	Kjýrí vandar kåven sin. Kjýrí vanda dei 'u inkji kjendi. Jenta vanda gúten om 'an va' alli så vén'e. Du må 'kji vande den gó'i grauten! Kjýrí vanda den nýi mókkaren.
vand'e	1. person som gjev inntrykk av fråstand; respekt fylgjer med 2. nøyen, alt lyt vere godt og fint, vil ikkje ha kva som helst (gjeld ofte maten) Sjå også uvand'e.	1. 'An æ så vand'e å mǿte å tale mæ. 2. 'U æ så vond (om maten) at eg veit 'kji kò eg ska' stelle ti'.
Vande-Frærik / Vande-Pær	bruka om person som er nøyen på maten	Å, din Vande-Frærik, du kan ète detti dú som aire!
vandi	vanske, problem (berre bruka i nektande form)	D'æ 'kji nåkå vandi å klyppe sauin mæ maskjín.
vandring	stillas	Arbeier an hågt oppi luftinn, lýt an have støyge vandringa.
vandt	1. vanskeleg 2. kjenne seg utilpass i ein sosial situasjon der ein ikkje kjenner seg på høgde med dei andre	1. D'æ vandt å vite ko som æ det rétte. 2. Det va' vandt i dei stóre selskapæ mæ mange advokata å professóra. Mange bonn tikje det æ vandt å tale mæ vaksne å fræminde.
vandyvli	1. dyr eller dyreunge som veks lite og ikkje utviklar seg normalt (av og til også bruka nedsetjande om småborn) 2. ugreitt emne (td av tre)	1. Moirí vi' 'kji kanne detti lisle vandyvli, å då æ det 'kji nådigt å greie seg i verdinn. 2. Kan an få ti' nåkå av desse vandyvlæ?
vanelèg'e (V)	vanleg Sjå også adverbet vanleg (V) og adjektivet vanleg (H).	Kunn' mi 'kji mǿtast den vanelègji dagjen?
vanelegt (V)	vanleg Sjå også adverbet vanleg (H) og adjektivet vanlèg'e (V).	Mi reiste på arbei' i sjautí'inn, som vanelegt.
vangji	1. handtak (td på eit tròg) 2. lagga smørkopp med høge føter (vart sett på bordet ved måltid)	1. Góme hèv' a tròg som æ så vént útskòri 'å vangó. 2. Denné vangjen hèv' Gófa gjårt.
vangjilje	evangeliet	I Bíbilæ kan an lèse vangjiljâ. "Det æ knabbe vangjilje å vite namni ditt", sa Gunnår då 'an ha' huglagt 'æ Gunne.
vangjipt'e	dårleg gift	Det va' syndlegt så vangjipt Angjær varte.
vangjipti	ulykkeleg ekteskap	Hæge å Pål skjúldest ette åtte år, det varte a vangjipti.
vani	van til	Eg æ vani gjère det sossi. D'æ an vani vère vén'e å an tami vère grei'e.
vanlaga	forandra til det helst ukjennelege	Sòme sògu kunna vère mei' ell' mindri vanlaga.
vanleg /vanlegt (H)	vanleg Sjå også adverbet vanleg (V) og adjektivet vanleg (H).	Eg reiste på arbei' i sjautí'inn, som vanlegt.
vanlèg'e (H)	vanleg Sjå også adverbet vanleg (H) og adjektivet vanelèg'e (V).	Vanlèg'e mat'e æ best'e i lengdinn.
vanlyndt'e	i ulag, gretten, humørsjuk	'An æ så vanlyndt'e fysst det gjeng'e filli mæ arbeiæ.
vannari	gjætar, ein som passar på buskapen	Mi laut vèr' mange vannara, så inkji den fæli fænårhópen sill' springe ti' galne kantæ.
vanne	hindre, verne, halde nokon borte frå eit eller anna (td hindre buskapen i å kome ein stad)	Di mòge vanne næpegaren for kjý. Den som sló laut vanne hóli fysst an røytte pinn. Mi fékta å arbeidde så fælt at det va' som mi ha' sillt vanna åkkå for vafsó. Mi vanna kjýne for flygji itt Mamme mókka úti på støylæ.
vanne innât	jage dyra varsamt gjennom td eit lé	Ungan vanna búskapen innât léæ då da sille heim'tt'e ó' skógjæ.
vanokt	vanstell, vanrøkt (berre bruka i eintal)	Det va' vanokt som gjår' at sauin våre så tjurre å fillelège.
vanokte	vanstelle (om born eller dyr)	Itt an vanoktar bonní, då kan båneværni kåme.
vansére	gå og vimse, gå på måfå, reike	Gunnúv vanséra rundtenom mæ dei hí arbeiddi.
vansipa	dårleg lagnad eller tilstand	Det hèv' vòre vansipa fyr' 'æ Angjær, vòre frå mjåkkjinn mæ dei bånekrúdâ.
vansipe	styre dårleg med td eigedom Sjå også vansipeleg og vansipna'e.	Denné garden må du inkji vansipe.
vansipeleg	dårleg stell og styring Sjå også vansipe og vansipna'e.	'An stelte alt så vansipeleg.
vansipna'e	vanstell Sjå også vansipe og vansipeleg.	Der va' slig vansipna'e på dei garæ at det va' alli rétting.
vanskjèr	spissmus	Vanskjèrí æ stinkdýr, så kattan vi' inkji ète da.
vanstýringji	uoppdregen person; helst bruka om born	Nikelos va' enn vanstýringji då 'an bigjynti i skúli.
vantrugjen	person som ikkje er til å stole på (td kan han vere tjovskjen)	An kan inkji setje vantrugne fókk ti' å passe på pæninge.
vanærlegt	uhøvisk	D'æ vanærlegt å inkji ære seg att'e itt an hèv' fengje nåkå.
vanætte	gjere skam på ætta ein tilhøyrer	Gløgg å vitug æ 'u, å vanættar 'kji nòken av fyremonnó.
var	slim, puss i augo; bruka berre i eintal	'U ha' var i augnekvarmæ.
varast mæ	åtvare, gjere merksam på	Bonní mòge varast mæ så da inkji finne på nåkå farlegt.
varastýri	reserve, i bakhand Somme seier "varestýri".	Det æ greitt å have nåkå ti' varastýri. Som tíast'e ha' da varastýri om nòkå gjekk sund'e i høyskógssléâ.
vardyvli	underjordiske vesen	Vardyvlí sku visst helst'e vèr' góe.
vare	verte, bli	Margjitt vare alli heimi i sommår. Eg varte for sein'e. Du må 'kji vare for djorv, Èlí! "Bigjynder an, så vare det!", sa Gýró, då da ha' hoggje sikkå í.
vare	verte plaga av puss frå auga	Eg vara så i nótt at det va' såvídt eg fekk opp augnelòkjí i dag tí'leg.
vare av mæ	verte kvitt	Varte du av mæ dessa bílæ?
vare bó'en	verte tilbydd	Eg varte bó'en så gó'e an tukkji at eg kunna 'kji seie nei.
vare etti	1. gjeve seg til, verte att (i staden for å reise heim; td på støylen) 2. verte bak andre (td kome i baktropp)	1. Såmund varte etti, 'an ville leggje ihóp vé'e nåkå dage. 2. Gunnår varte etti, 'an fekk inkji nåkå prèmi' då da kappsprunge.
vare fast'e	verte i beit	Åslaug varte plent fost mæ dei ústýrne ungó. Eg tikjest vare fast'e mæ å få detti ti'.
vare for	verte plaga av Sjå også vare.	Eg varte så for vafsó mæ eg sló innmæ bekkjen.
vare framtèkjen	verte konfirmert Sjå også gange for prestæ, gange lèse, konformant'e, konformére, masjónsbonn og teikne seg.	Sòme av konformantó vorte inkji framtekne, då laut da gange for prestæ a år ti' å lære mei' av det da lute kunne.
vare fyri	verte ute for	Eg vare alli fyri at níven dett'e ó' eiskjeiinn, same kòs eg spring'e å huskar mi. Eg vare alli fyri at dekkjí mí æ flate, for eg hèv' allstǿtt godt kròt. Stundom vare eg fyri at øksí rýt'e av skjepti. Stundom vare eg fyri at eg gløymer ko eg vi' seie. Hève dú vorte fyri at du vare for sein'e ti' bussæ? Eg vare stundom fyri at órepinnen dett'e ó' órunn.
vare gangandi	ikkje verte gift (helst bruka om kvinner)	Sòme vare gangandi å inkji få gjipte sikkå.
vare havd'e	verte bruka	Jórånd varte havd ti' sjóe kaffé. Targjær vare 'kji havd ti' anna nò. Sòvórne bǿka vorte alli havde i skúló di lengste eg minnest.
vare kåmen	verte flau eller brydd for det ein annan person gjer eller seier Sjå også vare, kåmen, vare mæ og nubben.	'U varte så kåmí då mannen 'enni drakk seg fudd'e.
vare li'en	verte told av andre	Mannen varte alli li'en for det 'an va' så úlíleg i kjeptæ.
vare liggjandi	liggje i barsel	Tóre varte liggjandi, det va' nést'e fyre tí'í.
vare mæ	1. verte flau / brydd, skjemmast for det ein sjølv eller ein annan person gjer / seier Sjå også vare, mæ, nubben og vare kåmen. 2. sitje att med arbeidet og ulempene sjølv	1. 'An varte så mæ, då 'an såg 'an ha' fortålt nòkå 'an inkji ha' sillt. Eg varte så mæ at eg ha' kunna sigje gjænom tili. 2. 'U varte mæ heile arbeii på basaræ.
vare mæ	åtvare	Eg vara æ mæ at 'u inkji måtte symje út'å kòladjúpi. Mamme vara åkkå mæ at mi måtte inkji støkkje 'enni góme mei'.
vare nåkå av	verte gjort, verte ein realitet Sjå også vare.	Nò hèv' du lòva det, så då må det vare nåkå av.
vare paksa	verte smitta med syfilis	Stein varte paksa då 'an va' i millitæræ å låg úti.
vare reiste opp'tte /opp'ttereiste	verte kalla oppatt, eit barn får same namnet Sjå også reise opp'tte	Turíd varte opp'ttereist då 'u va' ive níttí år. Eg æ inkji opp'tt'ereist'e ennå.
vare seg	passe seg	An lýt vare seg for inkji å trǿ gali. An lýt vare seg fyri å inkji take på seg for mykji. An lýt vare seg for synd å skomm, sa Góme mæ meg.
vari	varde	Der plage stande vari på håge fjødd.
varm'e	varm	Katten drikk'e vorm mjåkk beint i frå kjýrinn. Kald'e graut'e n'i vorm mjåkk varte jamt èti førr'e.
varmyl'e	tung luft der mange menneske er samla innandørs Sjå også mannyl'e.	Eg varte nøydd'e ti' út, der va' slig varmyl'e i stògunn.
varp	1. renningsstråden til veving (berre bruka i eintal) 2. steinrøys Sjå også vept'e.	1. Fysst da sille vève, brúka da den beste uddí ti' varp. Tråen ti' varp sille tvinnast ti' vístri fysst an spann. 2. Det va' innmæ vègjin da kasta ihóp vorp.
varskó	varsku, gjeve melding om	'An varskódde om at det va' mǿti i kveld.
varspikkji	småfugl i bur som skulle varsle falkefangaren når falken nærma seg	An varspikkji kunna vère ti' mykji hjelp førr' i tíinn.
vas	tull, tøys; bruka berre i eintal Sjå også øye vas, vase, fjas og fjase.	Det æ 'kji vas at bjynnen hèv' kåme ti' dalæ att'e.
vase	1. tøyse 2. tale usant 3. presenilitet Sjå også fjase, vas og fjas.	1. Jón vasa å rǿa fælt i kveld. 2. Eg trúr mest'e at Haddvår vasa i dag. 3. Gófa hèv' bigjynt å vase.
vasekopp'e	tøysekopp	Taddâk æ an vasekopp'e, 'an seie allstǿtt så mykji rart.
vasen	tøysete	Dei kòmikaran eg høyre på våre så vasne at eg tótte alli det va' lǿglegt agong.
vasi	1. vase 2. tømmervase når ein "flòtar" tømmer i elv	Flòtaran måtte løyse mange vasa.
vaslast	1. få auka spyttproduksjon 2. vassrenne i augo	1. Sòme kjenne at da vaslast i munnæ fysst da æ soltne å sjå gó'e mat'e. 2. Eg æ så fæl ti' vaslast i augó.
vaslen	1. vassblanda, tynn (td suppe) 2. vassfylt	1. Vaslen graut'e æ inkji gó'e. 2. Eplí æ vaslne om våri.
vassause	ause som heng på vassbytta	Førr'ell fókk finge springevatn inni húsó ha' da barre a vassbytte som da auste av mæ a vassause.
vassbytte	bøtte med vatn i (om lag 10 liter)	Vassbyttâ stó' på padæ innmæ åren.
vassdrukkjen	vasstrekt (td ein trestokk som har trekt så mykje vatn at han søkk)	Eikjâ lýt liggje i vatn ti' 'u vare vassdrukkjí førr'ell 'u æ tétt.
vassdøye spònen	leggje garnet i heitt vatn før ein turkar det (ved spinning) Sjå også spòni og fissdøye spònen.	For at inkji gåni snorglar seg kan an vassdøye spònen.
vasserv'e	vassarve	Vasserven trívst best'e dèr det æ våtslendt. I eplåkró æ vasserv'e a leitt úgras.
vassfærd	retninga som vatnet renn	Vassfærdí i Finndalæ renn'e austivi.
vassgraut'e	graut som er koka av mjøl og vatn; bruka berre i eintal Sjå også tukkji.	Vassgraut'e va' det vanelège førr'e; da kunna 'kji late ti' mjåkk.
vasskjarr'e	vasskrekk	Eg hèv' allstǿtt vòr' vasskjarr'e.
vasskåv'e	"posen" som kjem før kalven (ved fødsel)	Mi sitje å vente i fjósæ ti' vasskåven kjæm'e, å då plage det 'kji vare så lengji førr'ell kåven kjæm'e au.
vassòk	byrdetre eller åk til vassbering	Klaka vatni an kald'e vetr'e, så laut det bèrast ti' fjós å innhús i vassòk.
vasspòsi	"posen" som lammet ligg i i lambelègjæ	Fær sauen tvau lomb, så æ der tvei vasspòsa.
vasspøyt'e	liten pytt som kan vere djup og utrygg Somme seier "pøyt'e".	Vasspøytan kan an króke fyri.
vassrenne	få tårer i augo pga motvind i kulde eller augesjukdom	Augó mí' have vassrunne så mykji i dag, si' eg hèv' vòre n'i sílóæ å trott grasi.
vassrjóe	drusle for mykje vatn over flatbraudleiven når ein steikjer han på takka	Nò lýt du passe på,Titta, så du inkji vassrjóar leiven!
vassróse	gul vasslilje	Der veks'e vassrósu i a lítí tjynn unde Sléttefjødd i Finndalæ.
vass-svelte	gje dyr for lite vatn	Du lýt passe at der æ vatn i beitæ så inkji sauin vass-svelte.
vasstukkji	vassgraut som er for linn	I vasstukkâ æ der for líti mjø̀l, så det æ fillen mat'e for mange.
vasstǿkji	stad der ein hentar vatn	Der æ så greitt vasstǿkji i dei bekkjæ.
vassvalen	hemma eller kjenslelaus i hendene pga kaldt vatn eller regn	Kristí ha' arbeidt så lengji i ískaldt vatn at 'u va' vassvalí.
vassvèg'e	veg til vasskjelde eller bekk	Der æ så bratt'e å lang'e vassvèg'e at det lýter dei støylæ.
vassvond'e	vassrotte, jordrotte	Dei vassvendin æ så fæle ti' å stelle sikkå gongji i jórdinn.
vatn	vatn; større enn ei tjørn	Der æ mange å stóre votn på Straumsheiinn.
vatna bèr	tøme reint vatn på tytebær for å lage eit uttrekk av bæra (Somme koka vatnet og kjølde det av før dei tømde det på bæra) Sjå også berlòg'e.	Førr' i tí'inn ha' da vatna bèr oppi stór'e krúsi å léte det stande i kjeddaræ i mange viku.
vatne på	når det kjem vatn oppå isen på eit vatn / ei tjørn	Fysst det vårar, vatnar det på. Det vatna så på på Hævatn, at det va' barre dei vågnaste som tóre kjøyre ivi mæ snjóskóter.
vavi	ting som tek for mykje rom (må ha utstyr som td sekk eller reip for å få det med på ei klyv)	Denné vaven mæ kvíleklæi lute mi júre fast 'pi midjom.
vébògji	regnboge Sjå også ringsbògji.	I dag såg eg den klårasti vébògjen eg nòkåsinni hève sétt.
Veddnéttæ	vinternatt 14. oktober; merkedag	Mæ veddnéttæ måtte an snú prímstavæ, for då bigjynte an på vetresía.
védkjǿmeleg (V)	rørande, vemodig	Heian våre så védkjǿmeleg véne.
védkjǿmelèg'e (V)	rørande, vemodig	Salmun våre så védkjǿmelège at mange vorte gripne.
vé'e	ved; bruka berre i eintal Sjå også verbet vé'e, vé'ekost'e, vé'eskjíe og vé'ebrand'e.	Itt vé'en æ rår'e, æ det vóndt å gjèr' å.
vée	tregrense (terreng der det er buskar, kratt og tre; øvste grense mot snaufjellet)	Sauin gjinge i véunn, så da våre vónde finne.
vé'e	hogge, kviste og leggje i hop ved Sjå også substantivet vé'e, vé'ekost'e, vé'eskjíe og vé'ebrand'e.	'An æ oppi líinn å vé'ar.
vé'ebrand'e	rund ved, oppkutta i høveleg lengd, men ikkje kløyvd Sjå også substantivet vé'e, verbet vé'e, vé'ekost'e og vé'eskjíe.	Æ vé'ebrandan stóre, så æ da vónde å gjère 'å mæ.
vé'ebýr	vedbør	Turíd ha' vòre i skógjæ å trust, å kåm heim'tt'e mæ a stór vé'ebýr.
vé'eklåte	ein treklump som veks mellom borken og veden (helst avlang, og mest på or, bjørk og raun, men kan også førekome på andre treslag)	Eg fann så vé' a vé'eklåte då eg sevla a grån i gjår.
vé'ekomfýr'e	vedomn til å matlage på og steikje brød i Sjå også vé'e.	Vé'ekomfýren kan brúkast ti' mangt.
vé'ekost'e	vedstranglar som er lagde / sette greitt i haug, liggjande eller ståande Sjå også reisingekost'e, strangji og vé'e.	Tarjei ha' så gó'slège enn vé'ekost'e frammenat húsó. Gjeitan æ i vé'ekostæ å tubbe å nage.
vé'ekrakk'e	vinkelkrok til å lø ved på (i stova, mot ein vegg)	'Er æ inkji att'e vé'e i vé'ekrakkjæ, legg dú Bóa út i vé'eskjóli ett' a fang!
vé'ekvåst'e	treklyngje, tre som står tett for seg sjølv	Midt 'å voddæ stend'e det an vé'ekvåst'e, eg trúr mi vi' stýv' 'an néd ti' vé'e.
véelâ'	vedstabel Sjå også vé'e.	Véeló'í ljóte stande luftig så da turke godt. Det æ stórt forsil 'å véeló'ó ko greitt da æ lodde.
vé'eskjíe	oppsaga og kløyvd ved Mange seier berre "skjíe" Sjå også vé'ebrand'e og vé'e.	Æ brandan stóre, så lýt an hogge da opp i vé'eskjíu.
vé'eskjól	vedskjul	Vé'eskjóli mitt æ fullt, eg hèv' nóg av vé'e ti' vetræ.
vé'espík	finhoggen ved, opptenningsved (større enn flis)	Dissom an hèv' líti bjørkevé'e kan det vèr' greitt å have vé'espíka av fure ell' grån ti' gjèr' 'å mæ.
vé'evott'e	vottar bruka i vé'eskóg (ofte fora med vadmål i loven)	Véevettin vare fórt tǿvde å slitne.
vé'eøysle	"vedøyding" (bruke mykje ved)	Det hèv' vòre a fæl vé'eøysle i vèt'e si' det hèv' vòre så kaldt.
vé'fadd	tregrensa	Dèr gange sauin i vé'faddæ.
vèg'e	veg	Der va' mykji fókk ette vègó i dag, si' det va' messesundag'e.
vège	lage eller gå opp veg (gå så ofte at det vert synleg gangveg i terrenget)	Eg gjekk der så jamt at eg plent vèga.
vège	lyfte opp, få jamnvekt (om kløv)	Den eine klyví va' så skrovlí at 'an måtte leggje paggjen 'å hí léne for å vège.
vège seg	1. vagge frå side til side 2. lene seg bakover på ein vanleg stol (slik at stolen står på to føter)	1. Æ an stutthalt'e æ det fórt ti' at an vèg'e seg. 2. Inkji vèg deg sossa, Bóa; du øy'legg'e stólen!
vègemann'e	vegarbeidar (tilsett i offentleg vegstell)	Dreng va' av dei kvikaste av vègemonnó.
vègetak	vektstong med varierande moment (sjå dømet)	Hèv' an a long våg å a stutt å godt vègetak, kan an brjóte opp stóre steina.
vègeveite	veggrøft	Vègeveitun ljóte reiskast opp av å ti'. Der låg a daudt, påkjøyrt rådýr i vègeveitunn.
vegg'e	1. vegg 2. bjelke eller stokk i lafta bygning	1. Tårål måla tvei veggji ti' dagjæ. Der æ magetægde stokka i veggjó. 2. Denné veggjen æ ròten, så an lýt setje inn an anné.
veggjedråtte	stokk som går over heile løebreidda for å halde konngóvveggen på plass	Loptí i veggjedråttunn fare ti' rotne.
veggjeglós'e	del av magen på eit dyr (bruka til kurvepýssu av sau og lam)	Veggjeglósen brúkar an ti' kurvepýssu.
veggjeglóse	ringbøygd kurvepysse (open i endane)	Eg hèv' alli stella veggjeglósu i haust.
veggjemidjom	veggimellom	Itt Pål kåm heim'tt'e drukkjen, kasta 'an bórd å stǿli veggjemidjom.
veggjerond	det tyngste såkornet nærast veggen (lengst borte)	Nòkå av veggjerondinn laut vère ti' såkonn.
veggjesmé'e	insekt eller makk som gneg i treverk og lagar lyd liknande ei noko treg klokke som tikkar	I nýe hús trúr eg alli at an høyrer veggjesméi.
veggjesú	súí mellom to stokkar i ein tømmervegg	I veggjesúó midjom stokkó brúka da mòsi førr'e, men nò æ det mange som brúke saueudd.
veggleie	fylgje td eit barn eller ein gjest eit stykke på heimveg Somme seier "vègleie".	Gýró veggleidde æ Marí an stubb'e førr'ell da skjúldest.
vèglægji	eigna vegtrasé	"Frå Lýse ti' Skafse æ der plent sjavlaga ti' vèglægji", meinte Gunnår.
vègmann'e	vegarbeidar	Då 'an varte vègmann'e va' 'an fløytt'e.
vegnskjil	vegkryss (når ein veg går over til to vegar) Somme seier "vegneskjil".	Kunne mi 'kji mǿtast i vegnskjilæ klokka tí på sjau?
vègsýnt	1. ikkje tilgrodd veg 2. synleg veg Sjå også sýnt.	1. Så lengji 'er æ vègsýnt finne mi fram. 2. Det æ så mørkt at det æ 'kji vègsýnt.
veie	gå, vandre	Mi gjinge å veia ive heile Midtfjøddí ette moltu.
veiendi (V)	bolten som går gjennom skåkjí og meien Sjå også vægjendi (H).	Veiendi tók mót an stein'e, i fæl'e fart'e, å då dróg hesten så hardt at skåkjí gjekk av.
veik	samling av trådar i eit garnnysta (som ein vind over kvarandre medan ein snur på nysta; for å halde "veikan" på plass)	Veikan mòge inkji vère for tykke, for då kunne da glíe ti' léss på nåunn.
veikje	1. svekke, gjere veikare 2. Bruka i uttrykket veikje ísen.	1.Du må 'kji veikje skapti å tægje mei' av det.
veikje ísen	prøve kor sterk isen er, sprekkje isen Sjå også veikje.	Ungan tikje gama å veikje stålís'e å sjå ko' tykk'e 'an æ i sprekkó.
veileike	1. lyne 2. vere ofseleg, slåst Sjå også brjå.	1. Det veileika kalleg i nótt, å straumen reisti. 2. Hestan veileika i gjerkveld.
veipte	veifte med armane for å td jage bort fluger og mygg (noko mindre energisk enn å feipte)	Såvi veipta så godt 'an kunna mæ 'an sat å fiska, men spjankan ville inkji gjève sikkå.
veir	ver; vert berre bruka i eintal	I sossi den veir kunn' mi inkji take út på heií.
veirast	når veret slår om frå dårleg til godt ver; bruka berre i eintal Somme seier "å veirast opp'tt'e".	I dag hèv' det vrie seg på nóri, å då veit eg at det veirast.
veir'e	ver Sjå også rísbít'e, slagveir'e og honnåri.	Veirin stangast så eg tenkte da dråpest.
veire	1. vri på hovudet for å få auga på noko 2. bruke luktesansen for å registrere fare eller anna; gjeld dyr	1. "Ko æ du veirar etti!" sa Lidvår. 2. Hunden stó å veira då 'an fekk snasen av elgjæ.
veire seg	verte betre ver	"Nò fèr'e det snart ti' veire seg", sa Lidvår, "det vrí'e seg på vestri".
veirolli	1. ver (slangord) 2. person som steller seg dumt (slangord)	1. Denné gamli veirollen æ vel 'kji tiss nåkå leng'e. 2. Dèt va' an fæl'e veirolli som tenkte at detta kunna gange.
veirs å úveirs	både i godt og dårleg ver	Eg laut vèr' úti bå' veirs å úveirs.
veirsimle	simla / simlene som står og held vakt medan resten av reinsdyrflokken ligg og kviler	Veirsimlâ varte úrólèg då mi kóme gangandi på hægste heiinn.
veirskleg / veirsklegt	ser ut til å verte godt ver	Det æ veirsklegare i dag 'ell det va' i gjår.
veirstóe	vertilhøve	Koss æ veirstóâ sjå dikkå i Tilemark?
veiråtte	veret; vert berre bruka i eintal	"Det kan ingjen ti' Herrens veiråtte", sa dei gamle.
vé'ís'e	1. bruka om regnvåte tre og buskar der væta frys til is 2. bruka td om regnvåt veg som har frose til svært glatt is eller tunt islag på snø	1. Vé'ísen glitra i sólinn. 2. Fysst d'æ vé'ís'e, då æ det spélegt å kjøyre.
veit	flugeegg Sjå også veitefluge.	Det hève kåme veita i fiskjen mi finge i gjår, å då veit inkji èg om eg vi' hav' 'an.
veite	grøft (både open og lukka) Sjå også verbet veite og tenne a veite.	På Veiteteigjæ æ der mange veitu.
veite	grøfte Sjå også substantivet veite.	Línåkren va' så vassfudd'e at 'an måtte ti' veite.
veitefluge	spyfluge Sjå også veit.	Veiteflugun æ nòkå av det ulkelègaste eg veit. Då kjæm'e eg barre i hug hauga av krabbandi, kvíte makke.
veitekjept'e	der ei tent veite kjem ut i dagen	Vatni frå veitekjeptó vare samla i a òpí veite ell' bekk'e.
veivle	1. vikle, sveipe 2. formulere seg uklårt Sjå også feipte og kjeime.	1. Då mi fiska mæ slúkboksi, veivla mi taumen kring boksen. Ånund veivla a stórt fæsl kring fóten då 'an hoggje seg. 2. Gunne veivla det ti' mæ 'u tala, så mi finge alli meining í det.
veivlen	utydeleg (td innhald i tale)	Gýrí æ så veivlí i talæ at stundom skjø̀nar eg mest'e alli ko 'u meini.
véke	1. prøve på alle måtar 2. overtale på ein varsam måte	1. Desse sauin æ sò skjarre at an må véke mæ da for å få da inn. 2. Mi véka mæ da ti' da vorte mæ åkkå på túren.
vekkjari	vekkjarklokke	Eg sèt'e inkji vekkjaren, men sø̀v'e ti' sólan.
vekkje	1. lyden som eldre vekkjeklokker lagar før heil time 2. verte omvend 3. vekkje	1. Det vekkjer i húsklokkunn fyre heil'e tími. 2. Targjær vart'e vekt då 'u va' ung, å hèv'e alli faddi. 3. "Fari stilt, inkji vekkji meg, bonn!"
vekkje kvinní	hogge laus kvernkallen (med øks) når han har frose fast	Seinhaustis hendte det at an laut vekkje kvinní.
vekse	vakse	Det va' fælt som di hav' vuksi, bonn, si' eg såg dikkå seist'e.
vekt'e	omvend til tru på Gud	Stundom varte det mange vekte på bǿnemǿtó.
vélde	knep, list, strev med å få til ein ting (prøve på fleire måtar, med varsam framferd) Sjå også verbet vélde.	Denné steinen æ så tung'e at mi lute brúke véldu for å få 'an opp'å múren. Mi ljóte take det mæ véldu. 'U prǿva mæ adde slags véldu, men 'an ville alli gjève seg.
vélde	1. streve med å få til ein ting (prøve på fleire måtar) 2. prøve å overtale 3. stelle godt med Sjå også substantivet vélde.	1. Mi ljóte vélde å take det mæ tòl for å få stúten på slaktebílen. "Du må alli vélde, barre rjúke ti'!" 2. Eg hèv' prǿva å vélde mæ 'ó, men detta vi' 'an inkji. 3. Åja, Yngjebjør hèv' vélda rundt 'an Augund heile lívi. Same kòss da vélda mæ ungâ, så varte 'an barre tunnslègjen.
véleik'e	venleik	Véleikjen æ 'kji det viktigaste, det æ best'e fysst det véne snúr inn'tt'e.
vèlevott'e	spøta vott med lusemynster (forma som eit vèli over handleden; med eller utan broderi på svart klæi; helst bruka av kvinner)	Vèlevettin våre inkji ti' arbeis, men ti' vént.
vèli	1. halefinnen på fisk 2. stjerten på fugl 3. "halen" på fly 4. øvst i votten (spøta "vèli" med rétt å slétt)	1. Fiskan brúke vèli ti' å stýre mæ. 2. Svòlun have tvíkløyvt vèli. 3. Flýtti hèv' gúlt vèli. 4. Vetti mæ vèli vorte helst'e brúka ti' vént.
velje	velje	I dag ha' eg 'kji vilt vålt det same som eg gjåre i ungdómæ.
velle	vere skuld i	At du vi' velle mi sossa vóndt, èg som æ sò gla'e í di! Skrubben kan velle mykji vóndt i sauehópæ.
velle úfré'e	valde uro, vere skuld i ufred	Det æ sòme som æ leie ti' velle úfré'e.
velte	1. velte steinar ut frå eit fjell (for moro) 2. velte, kante	1. Ungan tótte så gama oppå a fjødd å velte. Sku' mi av å velte? 2. Dèra æ så hallskakt at du kan velte!
velteleist'e	skoleist (bein leist til å reparere skor på, ikkje tilpassa anten høgre eller venstre skor)	Hèv' du sétt velteleisten min, eg finn' 'an alli att'e!
vembelèg'e (V)	storvomma (bruka om person med stor mage)	Den vembelègji Gunnåren stræva fælt mæ å få på seg buksun.
vèmúri	1. barn som er noko tregt og uviljugt 2. raring, vidring, tosk (om karar)	1. Vèmúran æ inkji så létte å få mæ på somt. 2. Svenkji varte reikna for an vèmúri, å mange tenkte alli 'an va' rétt'e.
vend	kypert (vevmønster; siksak eller fiskebein)	Tæpi æ vòvi i vend.
vende	1. gong 2. fullt lass (rimeleg mengde etter terreng og føre) Sjå også gong	1. Ko mange vendu hèv' dú gjengje på skjí i vète? 2. Kåm du at Finndalæ mæ alt detta i ei vende, ell' måtte du tvívende?
vende	1. snu 2. snu høyet når det ligg på bakken for å turke i sola	1. Å nei, sòvórne stríbukka have alli vit ti' vende. 2. Mi have vendt høyttæ tvæ vendu i dag.
vende av	hindre at noko skjer	'An greidde såvídt vende av at da barka ihóp.
vende spongjinn	Når det er litt stryk i elva slik at det ikkje legg seg is, men har lagt seg is langs land. Så vert det hogge laust eit stort isstykke på den eine sida og skuva ut slik at straumen tek det og når andre sida av elva. Då vert det ei bru som frys til og kan brukast til å køyre med hest over. Sjå også spong.	Det va' helste på Otre da vendte spongjinn.
vendehakji	Trebrot med jernbøyle og hake av jern. I dag er heile vendehaken laga av jern. Sjå også hakji og flòtehakji.	An lýt have vendehakji itt an ska' sevle stokka.
vendevit	"vit til å snu"; berre bruka i eintal	Du lýt have vendevit, hellis kan det gange gali!
vendevó'	sjanse til å forandre Sjå også vó.	Der æ alli vendevó' itt det hève kåme sò langt.
vending	avtale, handel (helst bruka i fleirtal)	Kjètil ha' så mange vendinga, å stundom gjekk det godt å stundom gali.
vendsl	vek, tema (del av ein slått) Somme seier "vendsle" (eintal) - "vendslu" (fleirtal).	'U ha' så mange véne vendsli fysst 'u spila.
vendsle	1. faste talemåtar og uttrykksmåtar (td i eit bryllaup) 2. "ordne til", "gjere forhandlingar"	1. Guttorm ha' mange greie vendslu itt 'an tala i bryddaup ell' líkfærd. 2. Det varte mange vendslu midjom 'ó Òsóv å Grundi.
vèn'e	ven	Vèni æ góe å have.
vén'e	vakker Sjå også vént.	D'æ a vé jente, å 'u vare barre véni mæ åró.
vén'e forsil'e	stor skilnad til det betre	D'æ vén'e forsil'e mæ 65 toms fjærnsýnsskjerm'e, mót ein på 26.
vén'e lessna'e	lesestoff som er sømeleg og greitt (religiøs og ikkje religiøs skjønnlitteratur)	I lèseringó samlast da om vén'e lessna'e.
vénehond	høgre handa; bruka berre i denne forma	I skúlâ laut adde brúke vénehond fysst da skríva.
veng'e	1. veng 2. svalgang	1. Fuglemoirí legg'e vengjin kring ungan sí. 2. Svòlí kadda da veng'e i gåmó tíd.
vengjeboddi	dreia trebolle med handtak	Tór tǿmde sterkt å godt ǿl oppi vengjebodden.
vengjemaur'e	maur med venger	Vengjemauren fær nóg vengji itt 'an svermar.
vénimni	kallenamn, klengjenamn	I Hylestad have da vòre fæle mæ vénimni. Òlâvan finge jamnt a vénimni for å skjilje da frå kvorairne
venjast	verte van med Sjå også venje, vånd'e og úvånd'e.	An vænst mæ alt, sa kånâ, 'u drakk súrt saup.
venje	venne Sjå også venjast.	Det æ som av vèn'e seg ti'.
venje av	slutte å la barnet suge morsmjølk	Nær ska' an venje av ungan?
venje undi	hjelpe til for å få sauen til å ta til seg lammet	D'æ a tolmó'sprǿve å få vengje undi lambi, så at sauen vi' kanne det.
vensjón'e	gjeld pga "handel og vandel"	'An va' i sòden vensjóna at 'an héldt på å fjúke.
vént	1. vent 2. ljost (om kvinnerøyst) Sjå også vén'e.	1. Eg tikje så vént om ditt gúle hår (visestrofe). Eg vålde inkji den véni av gútó då eg bau' opp ti' dans'e. 2. Mange kvóe stèv mæ vént mål.
vént fadden	velbygd; bruka om dyr og menneske Sjå også vère godt fata.	Æ an 'kji vént fadden, så kan an vère vén'e på aire måta.
vént vaksen	vakker, flott	Sigríd va' vént vaksí.
vept'e	veft, innslag i vev; bruka berre i eintal Sjå også varp.	Vepten æ av trílagt gån. Ska' an spinne ti' vept'e, lýt rokkehjúli svíve ti' hǿgri.
vèr	samnamn for putevar og dynetrekk	Der va' så véne vèr på kvíleklæó.
vèr' gó'e om mǿnó	vere vaken og opplagd tidleg om morgonane (A-menneske)	Torjús æ gó'e om mǿnó.
vère	merke etter, spor etter, (gjeld td tufter og ferdsel i terrenget; menneske og dyr ) Sjå også verbet vère.	Der æ ennå vèru ette høybúí på Stígjæ. Der va' vèru ette reissdýr på Sandvatn.
vère	vere Sjå også substantivet vère.	Vèri 'kji så blauge, bonn! Da våre alli etti kå tvau, dei hí ha' reist. Vèri vòrige, bonn, itt di klanke dikkå!
vère av	vere avbroten	Fóten min æ av né'mæ okla, men 'an æ spjåkka.
vère berr'e 'å	vere open om eigne ting	Gjermund ville 'kji vère berr'e 'å kòss 'an ha' havt det. 'U ville 'kji vère berr' 'å kòss 'u ha' vòre mæ helse.
vère bèt'e	vere sterkare, flinkare, rikare osv	Såvi å Tarjei hélest, men Såvi va' bèt'e. Mikkjål ville vère bèt'e 'ell Svein, for 'an va' grunnrík'e.
vère den	vil ikkje fortelje eller avsløre noko personleg og leitt om seg sjølv	'U ville 'kji vère den at 'u va' sjúk. Eg vi' 'kji vère den at eg inkji kan skó hesten.
vère for	like nokon, bry seg om nokon	Signe æ så for 'ó Haddvår.
vère frå mjåkkjinn	ikkje ha tilgong til mjølk	Det va' tídt at slåttekaran heimi våre frå mjåkkjinn.
vère fyre nåkå	vere naudsynt, trengjast	Æ det fyre nåkå mæ dessa frykteleg stillasæ?
vère fæl'e etti	like svært godt Sjå også fæl'e.	Gývi æ så fæl ette det sǿte. Sòme æ fæle etter drykkjevòre.
vère fæl'e fyri	like, vere positiv til	Signe va' så fæl for mé då eg va' lítí.
vère færeleg (H)	ha velproporsjonert kropp (gjeld kvinner)	Ragnhild æ så færeleg, 'u æ plent a sýn!
vère godt fata / vère væl fata	1. vere sterk, vere velvaksen, ha god kroppsbygnad 2. godt kledd Sjå også vère vént fadden.	1. Bjørgúv Uppstad måtte vère væl fata. 2. Bonní våre godt fata, adde samen.
vere go'e bé'e	vere snar til å hjelpe (lettbeden)	Stundom lýt an spørje dei som æ góe bé'e.
vère gó'e ti'	vere flink til Sjå også gó'e	Angjær æ så rasandi gó' ti' å vève.
vère i fadd	vere i nedgang (helse og utsjånad)	Itt an æ 60-70 år gåmål'e, æ an i fadd.
vère i hævi	1. halde seg godt (sjølv om ein er nokså gammal) 2. vere på sitt beste 3. godt gjødsla (om jord)	1. Dei tvei ríkjisbrǿan æ ennå i hævi. 2. Detti va' den tíd Olav Guttormson va' i hævi. 3. Garen va' i hævi då 'an gav 'an frå si.
vère i kríthúsæ	vere godt lika	Da sa allstǿtt at Gýrí va' "i kríthúsæ".
vère i skòt	vere i farten	Herjús va' i skòt seint å tí'leg.
vère i svivunn	1. tankeforvirra, sanselaus 2. svimmel etter å ha fare i ring	1. Hèv' eg vòr' plent i svivunn, eg kan alli minnast kòr eg hèv' lagt spiti mitt. 2. Titta va' plent i svivunn då 'u kleiv út ó' karusellæ.
vere i øyæ	uttrykk bruka om at det var folketomt i bygda når alle var på støylen	Dei gamle vorte etti i øyæ fysst dei hí reiste på støylen.
vère innmæ mjåkkjí	ha tilgong til mjølk	I plassæ ha' da a gó' mjåkkjýr, så da våre mest'e allstǿtt innmæ mjåkkjí.
vère klæ'efata	vere kledd til det ein skal gjere	An lýt vèr' klæ'efata ti' adde hǿvi.
vère lagji ti	det var lagnaden at....	'An va' 'kji lagji ti' live.
vère lei'e mæ	plage, erte, vere ugrei med Sjå også lei'e.	'An va' så lei'e mæ meg, at han vi' inkji èg have nåkå mei' mæ å gjère. Du må 'kji vère lei'e mæ småjentun.
vère lei'e ti'	liggje under for noko, ha tendens til, ha lett for, gjere ofte Sjå også lei'e.	Ha' det 'kji vòri for dèt 'u æ så lei ti' å stèle, så ha' 'u vòre a grei jente. Hunden 'ass Òlav æ så lei'e ti' å gjøy om néttan, så eg fær stundom líte svimn'e.
vère líkt ti'	sjå ut til Sjå også likt.	D'æ líkt ti' kåme regn.
vère lívandi ræd'e	vere livredd Sjå også ræd'e.	'U va' lívandi ræd spǿkrí i mjørkræ.
vère lyksen ti'	"har lett for å gå slik", ha tendens til Sjå også lyksen.	Der æ nóg an grunn'e ti' at 'an æ sjúk'e; 'an hèv' vòr' nòkå lyksen ti' å drikke. Knút æ nòkå lyksen ti' inkji arbei'e mæ leksó så mykji som 'an ha' sillt. Det æ så lyksi ti' dette ó', fysst an hèv' hòl i lommó.
vère mòní	like, tykkje godt om, vere til hjelp Sjå også mòne og mòn'e.	Det æ mòní kverr skalkjen itt an æ masslaus'e.
vère mæ	1. vere med i kristenflokken 2. hjelpe 3. fylgje	1. Antelis va' an mæ, hellis va' an inkji mæ, midjom dei frelste. 2. Vi' du vère mæ mi å hengje opp detti tæpi? 3. Vi' du vèr' mæ ti' Bý'n i morgó?
vère 'pi veiræ	vere oppglødd, glad	'U va' så 'pi veiræ då 'u vann i tipping.
vère på bygdinn	få pengestønad frå "fattigkassa" (få hjelp av heradet; i eldre tid)	Det va' helst'e eldri fókk som våre helselause å hjelpelause som våre på bygdinn.
vère på verdí	tenkje økonomisk heile tida (negativt)	Det æ leitt at Jón æ så på verdí, 'an skjemmer si út mæ gjèrugskapæ sí.
vère skófata	ha på seg fottøy	An kan vère bå' godt skófata å filli skófata. Nò var' eg godt skófata, mæ dei tykke stivló.
vère takandi	vere td slakteferdig (dyr) eller mogen (åker)	Nò va' grísen takandi! Itt konnåkren æ gúlskjær'e, då æ 'an takandi.
vère ti'	leve, eksistere	Det va' den tí' Òlâv va' ti'.
vère ti' mei's	vere til ulempe	Dei gamle kjenne stundom at da kunne vère ti' mei's for dei yngri.
vère ti' pass	vere frisk	Eg æ 'kji plent ti' pass i dag.
vere unda	avkom Sjå også vere.	Detti lambi ljóte mi fǿ, for det æ unda dei beste sauæ åkkå.
vère út 'å ròvi	vere ute i ei folkemengd (uttrykket er ubunden dativ)	Såg du mange út 'å ròvi i dag, då du va' nóretti?
vère útí det / kåme útí det	1. vere lei seg 2. ha problem, vere i vanskar	1. 'An æ så útí det, 'an miste arbeii i gjår. 'U varte så útí det då 'u ha' handla å ha' gløymt pungjæ. 2. 'U kåm så útí det, 'u kunna 'kji bitale fyr' seg.
vère útom seg	nytte seg av alle fordelar til eiga vinning Sjå også vère.	Det æ 'kji rart at han æ rík'e, han som hèv' vòre sò útom seg heile lívi.
vère visst midjom	vere trulova, ha avtale om å gifte seg	No æ det visst midjom 'enni Gró å 'ó Dreng.
vère 'å ròvi	vere i arbeid eller i annan aktivitet (uttrykket er ubunden dativ)	Haddvår va' tídleg 'å ròvi i dag. Æ du alt 'å ròvi sossi tíd'legt?
vère 'å vangji	ferdast ute (anten åleine eller i ei folkemengd; uttrykket er ubunden dativ)	Va' der mange 'å vangji i dag? Der va' mykji fókk 'å vangji i Nóribǿ i dag.
vèrestad'e	bustad Sjå også ti'helli.	Eg sèr múran ette an vèrestad'e, det va' hèr Taddeiv búddi. Da' hav' fengje sikkå an vèrestad'e.
vèri	1. makken under huda på kyr, reinsdyr o.l. (V) 2. spor etter makken, sår i huda etter bøykjen (ikkje reinsfluge) (H)	1. Kjýne kleia å våre úrólège av vèró. 2. Det va' jamt an såg vèra i skjinnæ 'å kjý.
vèrili	livet, lagnaden, verda, tilvere	Gunne fekk an vónd'e vèrili. I desse vèrilæ kan det inkji vare mæ desse planó.
verjari	ringjar i kyrkja	Haddvår va' verjari i kjørkjunn førr' i tí'inn.
verje	bladforma reiskap med handtak (bruka til å slå ball med i leik) Sjå også slagvòl'e.	Gunvor huska ballæ, å Tóre sló, kasta verjunn å sprang det fórtaste 'u vann.
verjelit'e	vernefarge (farge på dyr som går i eitt med omgjevnadane)	Hjasen ha' kvít'e verjelit'e då eg såg 'an i dei snjóberre skógjæ, så 'an sprang kalleg fórt å løynte si.
verji	"handvåpen" til å verje seg med	Jóhans fann si a snjórèke ti' verji mót dei vónde stútæ.
verk	tøy	Det va' nåkå vènt verk du ha' i kjólæ dí!
verk	våronn; bruka berre i eintal Sjå også verke og myk å verk.	'Er æ mest'e inkji nåkå verk leng'e, fókk så alli konn å setje alli epli, å plǿgje å så høyfræ gjère da bådi vår å haust. I verkjinn va' det kalleg travelt førr'e; alt sille gjèrast så snøgt jórí va' vorm å lagelèg.
verkari	ein som gjer våronnsarbeid	Tjógjei fekk slig ryggjeverk'e fysstundâ i mai, så 'an laut leigje si verkari. Hèv' du fengje di verkari ti' verkjinn?
verke	gjere våronnarbeidet Sjå også verk og myk å verk.	Å verke æ å kjøyre út lórt'e, røyt' 'an útivi, plǿgje, horve å så, setje epli ell' anna an vi' dyrke.
verke av	verte ferdig med våronna	Hèv' du verka av?
verkjefing'e	verkefinger	Førr'e va' det vanlègare å få verkjefinga 'ell det æ nò.
verkstéd (H)	bilverkstad, mekanisk verkstad	Eg lýt på verkstéd mæ bílæ, eg fær alli starte.
vermdeflaske	termosflaske Sjå også vermdi.	Eg hève vorm mjåkk mæ mi i vermdeflaskunn mí itt eg arbeier på heiinn om vetren.
vermdehús	bustadhus (eldre seiemåte)	Da sette sikkå opp a nýtt vermdehús dèr di gamle ha' brunni.
vermdekró	varm plass i terrenget (mot sola, inneklemt td i skogen) Sjå også vermdi.	I Kvævæ æ det som a vermdekró, der æ sǿlt å lívi.
vermdeplagg	varmeplagg	Nò lýt du kåme ihug å take mæ di fleire vermdeplogg itt du reiser 'å heií. Uddundeklæi æ góe vermdeplogg, endå da kunne kleie fælt.
vermderóm	rom som er isolert og meint til å vere i og bu i (før i tida var det ofte somme uisolerte rom i husa) Sjå også vermdi.	Èg tikje inkji at sòverómi tar' vèr' a vermderóm.
vermdi	varme; bruka berre i eintal Sjå også verme.	Det æ godt å kåme inn i vermden fysst an hèv' vore úti å fròsi. Det æ inkji så gó' luft mæ dei iletriske vermdâ inni.
verme	varme Sjå også vermdi.	Asbjør sat innmæ omnen å vermde seg. Kåmi nå å vermi dikkå, bonn!
verrmòle (V)	å gjeve atterljom (ekko); bruka berre i eintal Somme seier "dverrmòle". Sjå også dvermål (H).	'An rópa så det verrmòla i fjøddæ. Høy kòss det verrmòlar!
verrmål (V)	dvergmål, atterljom	Æ an unde skútæ i Rótestein, i Homslí', så høyrer an verrmål itt an talar.
vesle	veksle	Kan du vesle denné túsenkróningjen i tíe hundreleppi?
veslepæninge	vekslepengar	Æ 'er nòken som hèv' róta i veslepæningó åkkå?
vesne	verte dårlegare Sjå også vóndt, vónde, adjektivet iddi og adverbet iddi.	Eg hèv' hell'e vesna i verkjæ i dag. Det sér út som veiri helle vesnar 'ell besnar.
vestafor	vestanfor	Vestafor Haukelí rigner det mei 'ell hèra.
vestafyri	vestanfor	Hèv' du vòre vestafyri i sommår?
vestâti	vestanfrå	Den hardaste vinden kjæm'e jamt vestâti.
vestaveir	verretning frå vest, skylag frå vest	Vestaveiri æ godt på jamnen, men det kan kåme ringsbøygju.
vest'e	vest	Da bú 'å vestare lénæ 'å vatnæ. Våre di vest'e ti' Súleskar fyrri hægjí?
vestehadd	vesthelling	Vestehoddí grǿnka tí'leg.
vestehei	fjellområdet på vestsida av Setesdal Sjå også austehei.	I vesteheiinn æ der mykji snauheia å votn.
vestelé	vestside	Vesteléne å' ånæ æ steinutt.
vestemæ	vest langs med	Vestemæ Vøylevotnó hèv' eg alli vòri. Vestemæ Odda kjæm'e an ti' saltvatn.
vestenat	vestanfor	Vestenat Róskreppfjóræ høyrer det ti' Sírdal.
vestette	vestetter	Vestette Fitbekksstrondinn æ der véne lauvlía.
vestetti	vestetter	Gjeng'e du vestetti, kjæm'e du ti' an ví'e kvæv'e mæ mange støyla.
vestigjænom	vestover	Da reiste vestigjænom ti' Stavanger i gjår.
vestivi	bruka i samband med å reise over heia til Sirdal eller lengre	Eg vi' vestivi førr'ell da stengje vègjen ive heií.
vestom	vestover	Eg hèv' alli kjøyrt vestom Haukelífjødd.
vetlé'e	bjørn som er eitt år gammal Sjå også húnebère og bjynn'e.	Da såge an líten bjynn'e mæ Vóm, det måtte vère an vetlé'e.
vetr'e	vinter Sjå også i vèt'e.	Om vetran høgg' 'an bjalka. An vetr'e foråtta kjyngji æ sjella.
vetrebil	om vinteren	Vetrebil gjeng'e det mykji vé'e.
vetrebraut	vinterbraut (Mjølkevegen)	"Eg veit alli kòr an ska' sjå ette vetrebrautinn", sa Mikkjel.
vetrekasti	når ein bretter dyna tilbake under føtene; bruka berre i bunden form eintal	Eg lýt have a dýne som æ så long at eg fær gjère vetrekasti.
vetrekjyl'e	vinterkulde	Om det lí'e ti' våræ, æ det púre vetrekjyl'e ennå.
vetrelamb	lam som er fødd om vinteren	Sauebǿndan vi' helst'e inkji have vetrelomb, men stundom kjæm'e det nokle, líkevæl.
vetrenepp'e	brett på overbreisla innunder dyna (i fotenden og på sidene)	'U neppte vetreneppen mæ same 'u gjåre 'pomm.
vetrepaggji	vinterpels	"Rèven hèv' vetrepaggjen på endå", sa Tårål, då 'an glåpte út glasi.
vetreslé'i	"vinterslede" til høykøyring og vedkøyring om vinteren Sjå også sommårsslé'i	Denné vetreslé'en hèv' Gófa gjårt.
vetretídd'e	bruka om ku som får kalv tidleg om vinteren	Sòme kjý æ hausttídde, sòme æ vetretídde å sòme æ sei'tídde.
vetretíi	om vinteren	Sossi æ det jamt hèra vetretíi, mæ slaps å kjyl'e omenanné.
vetrevé'e	den mengda ved som trengst i eit hus vinteren over	Òlâv hève vetrevé'e ti' mange vetra.
vetreveir	vinterver (greitt eller dårleg)	Førr' i tí'inn va' vetreveiri sérs viktigt, kansi mest'e fysst an sille i høyskóg kverr virkedag'e.
vetrisklegt / vetreleg	liknar på vinter (kaldt og kanskje noko snø)	Det æ vetreleg stundom om det æ i slutten av april.
vetrong'e	ungnaut (andre leveåret, både ku- og stutkalv) Sjå også vetrongsstút'e, vetrongskvíge og vetrongssmòlogg.	'An leita ette' dei lisle vetronjæ rundtenom.
vetrongskvíge	kvige (på andre leveåret) Sjå også vetrongsstút'e og vetrong'e.	Vetrongskvígun stóge innmæ gar'slé'i.
vetrongssmòlogg	gimmer, andre leveåret for ein sau Sjå også vetrong'e, smòlogg, fænåre og gjellsmòlogg.	Sòme av vetrongssmòloggó sku have lomb i vår.
vetrongsstút'e	ungstut (på andre leveåret) Sjå også vetrong'e og vetrongskvíge.	Då vetrongsstúten sleit seg, varte det a kalleg liven i fjósæ. Kjýne huska sikkå å búra, å kåvan sprunge i stiddæ.
vétt	1. vette 2. bruka om person som er rask og lett på foten	1. 'Er æ nóg av sògu om vétti å tussa. 2. Kristí sprang som a vétt nær eg spúr' æ om å hente nåkå, 'u va' så spræk å létt í si.
vettetré	offertre Sjå også tussetré.	Vettetré mått' an alli lée, så dei vorte gamle å stóre.
vé'under	vidunder	Dú stóre vé'under, hèv' du kaupt denna bílen!
vé'vaksen	vakker Sjå også greitt vaksen.	Vónde-Åsmund va' sérs vælvaksen å vé'vaksen.
vèvari	vevar	Vèvaran mòge vère tolmódige fysst da sitje i vevreiæ.
vevje	sveipe rundt (td eit fæsl rundt eit sår)	Eg fekk an skúr'e i fóten så eg laut vevje a langt fæsl rundt for å stanse blóæ.
vevrei'e	vevstol	Gònil vi' setje opp vevreien i stògunn.
vèvsprík'e	knutane på enden av ein vev	Vèvspríkan æ i dei fysste endâ 'å vèvæ.
vi'	ville	Eg ha' vilt at mi ha' sillt sprungje néd i åne å lauga åkkå no som mi æ så sílesveitte. Ha' du vilt henta den tungji jinnstauren, Bóa? Ha' du vilt flítt mi den hågji krakkjen? Vi' du kåm i hug å læse att'e húrí? Eg ha' vilt sétt på denna bílen førr'ell eg kauper 'an.
vi' ette matæ	overivrig etter mat	"Det vi' alt ette matæ", sa Gamle-Gònil, då ungan kóme skrubbsoltne inn'tt'e.
vi' si så vóndt	ville seg så vondt	At du vi' di så vóndt at du vi' take út ti' heis i desse fæle veiræ!
vidd'e	1. irritert på, sinna på 2. vill Sjå også sótvidd'e, steividd'e og stúvidd'e.	1. Eg æ så vidd'e desse ungó som kjøyre mopéd'e og bråke heile kveldi. Da vorte så vidd' 'ó, 'an va' så viktig'e. Eg vare så vidd' 'ó Haddvår, 'an steller seg så filli. 2. Denné katten æ plent vidd'e! Eg va' på vidde heiinn då eg vadra.
vidde sýni	1. synsbedrag 2. synkverve (utøve trolldomskunst)	1. 'An va' så tròta at 'an fekk vidde sýni. 2. 'U kan vidde sýni på fókk.
vidde vóndt	berre til elende	Ulvan, bjynnin å ervin æ 'kji kå ti' vidde vóndt.
vidje	Vriden bjørkekvist tvinna og tilpassa ulike føremål, t.d. til tåband på ski, vidjespenili m.m. Vidjene må lagast i sevjetida som er i juni. På denne tida er dei mjukast og lettast å vride. Sjå også vidjespænili.	Å vrí'e gó'e vidju æ a konst.
vidje	lage ting av vidjer (t.d. kløvmeis)	Eg hèv' nåkå gamle klyvmeisbòga eg vi' vidje opp'tt'e.
vidjeklykkje	lang vidje som ein klykkjer klyví med	Det kan vèr' greitt have a vidjeklykkje fysst an fǿrer eisemadd'e.
vidjeskjór'e	tjukkenden av ei vidje	Vidjeskjóren laut vère så tykk'e at 'an va' sterk'e nóg om an bòra a hòl í 'an ti' å træ vidj'enden igjænom.
vidjespænili	vriden bjørkekvist (vriden og forma til ein runding med lås) Sjå også vidje.	Tórleiv va' gó'e ti' gjèr' vidjespenla.
vidjungji	navar til å bore hol som passar til vidjer	Hèv' du sétt vidjungjen min? An lýt have an vidjungji fysst an ska' vidje opp an klyvmeisbògji.
vídke	utvide	Eg hèv'e vídka hòli, så nò æ det rómt nóg.
vidringji	1. person med ugrei eller usameleg oppførsel 2. person som har dårleg vurderingsevne eller er sinnsforvirra 3. person med dårleg orienteringsevne	1. Det æ an fæl'e vidringji, 'an rasar rundt forotta sans'e. 2. Det kåm an vidringji å ville gange ive den tunni ísen på åne. 3. Desse býfókkjí æ nåkå vidringa, eg veit 'kji om an kan late da reise eisemadde ti' heis.
víe	Traktforma innreidning for td korn som skal malast i eit kvernhus. Kornet vert mata frå "via" og ned i auga på kvernsteinen.	Konni "renn'e" frå víunn å néd i matsvíni.
víe vegni	vidt omkring	Gjètordi gjekk víe vegni. Da have fare víe vegni.
víebjalkji	tverrstokk som held víâ på plass mot bakveggen i eit kvernhus	Det legg'e seg mjø̀lfykl på víebjalkâ fysst an mèl'e. Víebjalkjen gjeng'e tvortive heile kvinn'úsi.
víérrunni	vierkjerr	Víérrunnan trívast best'e dèr det æ nòkå våtslendt.
vígbein	kragebein	Eg braut av mi vígbeini, så eg varte arbei'súfǿr'e an heile túr'e.
vigge (H)	rikke, lee	Eg vigga på steinen, men 'an va' vónd'e få opp.
vígje	vie	Da seie Gunnår ska' vígje ti' våræ.
vígje mæ	gifte seg med	Torjús vígde mæ æ Angjær i sommår.
viglemý	knott (små mygg) Sjå også mý, mýhankji og spjankji.	Viglemýi kan vèr' fælt itt an æ på heiinn.
vikasslåtte	slåtteteig som var passeleg stor til å slå på ei veke	Fiteteigjen æ a vikasslåtte for tvei kara.
vike	1. veke 2. menstruasjon (berre bunden form eintal)	1. Mi mǿtast ei gong i vikunn. Den aire vikâ i júní vi' eg have frí, for då hèv' eg gjèbusdagjen min. 2. Eg plage 'kji vère plent i form fysst eg hèv' vikâ.
vikeblód	menstruasjonsblod	Det varte alli tala om vikeblód førr' i tí'inn, anna 'ell midjom kvendó.
Víkjí	Viki; gardsnamn i Valle.	I Víkjinn búdde trúleg den fyssti valldǿlen.
vikne	veikne	"Det kåte móti mæ tíinn viknar", sa diktaren.
vikt	vekt	Mi ljóte finne a vikt så mi sjå ko detti slakti vèg'e.
vikt 'å	kontroll med, bukt med	Mi finge 'kji vikt 'å sauehópæ, da tóke út.
vikte	ha lite å seie	Det viktar alli ko mi seie; Taddâk gjère som 'an sjav'e vi'.
viktig'e	person som er arrogant Sjå også narraktig'e (H) og narrvóren (V).	Da kóme så viktige å ville fortelje åkkå.
viljargauk'e	gauk som gjel frå vest (den som høyrer gauken skal få viljen sin)	D'æ gósleg å høyre viljargaukjen, å då æ det au jamt godt veir.
viljeveir / viljisveir	godt og passande ver; bruka i eintal	Sól å regn æ viljeveir for grǿâ om våri.
villfræmind'e	"langt bortanfrå" (om folk ein ikkje veit kven er)	"Èg líkar inkji å tale mæ villfræminde", sa Jórånd.
villtyrk'e	villstyring, uregjerleg person Sjå også tyrk'e.	Fengselí æ fudde, å politíi veit 'kji kòr da sku gjère av adde villtyrkó.
viltringji	villstyring	Kòri hav' nò viltringan kåme av?
víme	symptom, kjensle eller drag av sjukdom	Eg kjenner a víme av krímsjúkji, så eg lýt halde meg inni i vermdâ i dag.
víme	virre omkring, fare hit og dit som i ørska	'An víma ikring i fyddinn.
ví'mynnt'e	person med stor og brei munn; vert ikkje gradbøygt	Da æ så ví'mynnte i dei slektinn.
vín	vin	Víni æ munngodt, men sòme vi' alli smake det.
vinde	1. gjeve juling (td slengje ein person i koll) 2. kaste 3. vinde	1. Bjørgúv vatt 'an så ti' at 'an trúdde 'kji på lív. 2. Ette at brúrí ha' smaka på ǿli, vatt 'u ǿlkoppen ive hòvúdi. 3. Sigríd ha' vunde gåni 'u ha' spunni.
vind'e	vindskeiv	Kåmåren æ 'kji vindare 'ell 'an stend'e a bil ti'. Glasi æ vindt, så an fær det 'kji att'e.
vindepinni	spesiell pinne av tre til å vinde eit garnnøste på (også bruka til leiketøy)	Mange kròta vindepinnen ti' mæ nív'e. Sòme finge ti' lause kúlu inni eine endâ.
vindfedde	rotvelte, nedblåse tre Sjo også nédblåse.	Det låg vindfeddu i kross å krakji ette dei fæle stormæ.
vindfǿtt'e	fotblada vender utover når ein går	Då mi våre små tótte mi at dei vindfǿtte ha' a tøft gongelag.
vindhani	1. person som skifter meining etter kven han er saman med ("verhane") 2. verhane	1. Håvår va' an vindhani, 'an sipte meining ette kvæ 'an va' ihóp mæ. 2. Vindhanen i kjørkjetårnæ va' det mange som kunna sjå heimâti'.
vindi	vindfullt	Det kan jamt vèr' vindi å kaldt 'å hågheiinn.
vindli	vindel (med td garn eller hesjetråd) Somme seier "vindili".	Vi' dú halde vindlæ mæ èg vind'e på nåa?
vindrèke	uttrykk bruka når ein er på jakt og må passe på at dyra ikkje får "veret" (lukta) av jegeren Sjå også rèke.	Mi mòge passe på så mi inkji vindrèke dýrí.
vindsblekk'e	vindkast	Det æ leitt mæ dei vindsblekkjó fysst an sit'e innmæ omnen å vi' gjèr' 'å.
vindsbøygje	vindsbye	Vindsbøygjun ýle kring húseveggjinn.
vindskjei	vindskie	Den eine vindskjeií på húsæ mí hèv' rotna, så eg lýt sipt' æ út.
vindverje (V)	lange bjørkekvister bundne i hop og stramma kring høystakken for å hindre at høyet blæs bort Sjå også høystakk, stakkstad'e, stakksneis, murefót'e, stydje, krakji, vindvevje, band, torve, býr, kjembe og høyskóg.	An lýt have vindverju kring høystakkan på heiinn.
vindverje	stramme samanbundne bjørkekvister omkring ein høystakk i fleire vindingar (for å hindre at høyet blæs bort)	Æ der mykji útsett for vind'e dèr stakkjen stend'e, æ det viktig å vindverj' 'an godt. An lýt vindverje høystakkan så da tòle vinden om vetren.
vindvevje (H)	lange bjørkekvister bundne i hop og stramma kring høystakken for å hindre at høyet blæs bort Sjå også høystakk'e, stakkstad'e, stakksneis, murefót'e, stydje, krakji, vindverje, band, torve, býr, kjembe og høyskóg.	Svein hèv' stramma vindvevjun på desse høystakkjæ.
vingle bussa	svirebrør	Auver å Danil våre vingle bussa.
vinglen	1. ustø til beins 2. ha lett for å skifte meining og dermed vere vanskeleg å forhalde seg til	1. Býrí va' så tung at 'u vingla und' 'enni. Da våre vinglne då da kóme ifrå festæ. 2. An kan 'kji vère vinglen fysst an ska' take a viktig avgjærsle.
vinkeldeild	bytestein ("Vinkeldeild" vert bruka når grensa går i rett eller bortimot rett vinkel i høve til føregåande retning. "Vinkeldeilda" har tre vitni) Sjå også deild og kross'e.	Vinkeldeildí hèv'e nåkå avlange steina som pékar greitt út retningjí.
vinnari	vinnar	Midjom vinnaró va' der ein som merkte seg út.
vinne	moldlaget i åkeren	An ska' 'kji plǿgje unde vinnâ.
vinne	1. ha krefter til, orke, greie 2. vinne td på basar 3. sigre	1. Eg æ så tròta at eg vinn'e 'kji mei! 2. Mi vunne a vé sýe på basaræ. 3. Norskan plage jamt vinne i langrenn.
vinne om	springe rundt for å kome framom (td ein saueflokk)	Eg vann alli om da, sauin sprunge ifrå mi.
vinne seg	gjere betre inntrykk etter kvart	'U vinn'e seg ti' bèt'e an kjenner æ.
vinse	svinse hit og dit (når ein er opp frå bakken i td stige eller på sykkel eller køyretøy)	Då den lisli gúten sille lære seg ti' sykle, vinsa 'an så fælt at moir 'ass laut halde í.
vinsen	ustø (svingar hit og dit; td sykkel)	Den skjýsskjerrâ va' så vinsí at an visste 'kji om 'u va' kjøyrandi.
vippe	1. stokk som kyrkjeklokka sleng i ved ringing 2. liten garnbunt (brodérgarn) 3. lita jente	1. Vippâ i kjørkjetårnæ æ støyg å sterk. 2. An lýt have mange vippu, i mange liti, itt an ska' løyesaume. 3. Jórånd æ a snill, lítí vippe.
vipp'e	liten gut	Ånund æ an svirp'e líten vipp'e.
vippe si ti'	slumpe til	An kan alli vite kòs det vippar si ti' mæ veiræ. D'æ plent som det vippar si ti', an kan bådi vinne å tape.
vippeskjæka	konstruksjon som ein festar på mykkjerrehjulene og legg myktròmi på	Vippeskjækan ha' tídt an knekk'e på si, så myktròmi låg flatt.
vippetròm	kjerretròm som kan vippast opp og tømast	Vippetròm laut an have for å tǿme kjerrâ på an léttvint'e måti, for lórt'e ell' jórd.
vippetròmskåk	skjæka til vippetròm	Vippetròmskjækan brúkar an barre itt an kjøyre út myk.
virk'e mæ	påpasseleg	An lýt vère virk'e mæ å sjå ette gjæró.
virk'e ti'	flink til, påpasseleg til, omtenksam	Gaml'-Ånund æ så virk'e ti' bère inn vé'e. Góme æ allstǿtt så virk ti' två tili kverr laudag'e. Yngjebjør æ så virk ti' late att'e grindí ette seg.
virkedag'e	kvardag, yrkedag (frå måndag, til og med laurdag) Sjå også kvenndag'e og hægdag'e.	Virkedagan kunn' vèr lange itt an vantrívst på arbei.
virkeleg	nøye, grundig Sjå også virkjen.	Svein gjère alt så virkeleg.
virkevike	kvardagane i veka (måndag-laurdag)	I heile desse virkevikunn hèv' eg venta di.
virkjen	1. nøyen, påpasseleg 2. flink Sjå også virkeleg.	1. Tóne æ så virkjí ti' å setje bílen inn i bílhúsi. Dei gamle våre så virkne ti' å setje nomní sikkå på búó. 2. Gýró æ så virkjí mæ løyesaumæ, d'æ plent útifrå vént gjårt.
virkji	vørter (til brygging av maltøl)	Hèv' du fengje tak i virkji; mi sku' vel bryggje i kveld?
virkji	nøyaktig, pliktoppfyllande, omhugsamt	Gunne gjère arbei'i så virkji.
virkt	kvardag (frå måndag til og med laurdag; bruka berre i denne forma) Sjå også sǿkn.	Nò æ det virkt i morgó, så då ljóte mi kløyve vé'en. Bonní laut gange valmålsklædde ti' virkt å heilagt alt ti' konformasjónæ.
virkt å heilagt	"kvardag som helg"	Bonní laut gange valmålsklædde ti' virkt å heilagt alt ti' konformasjónæ.
virkta	nøye utført	Lefsun ljóte vère virkta sku' da vère góe ti' jólemat'e.
virkte	gjere seg stor flid med å lage ein ting	Nò hèv' eg virkta så ti' denné kjistilen, at eg fær 'an 'kji bète.
ví'ræsen	vidtfarande, ufredeleg	Det æ 'kji mange som æ vì'ræsnare 'ell æ Tóne. Den ví'ræsnasti steivnar alli.
vís'e	potetris	An lýt have kvoss'e sigd'e fysst an ska' skjère vís'e, ellis rív'e an opp eplí.
víse	"kommandere" folk til å gjere noko (td arbeid)	Bonní vare jamt vísa.
víse âv	jage bort, vise bort	Fríaran vorte vísa âv, så jentun finge alli treffe da.
víse kring seg	setje andre i sving	Danil æ 'kji gó'e ti' arbeie sjav'e, men líkar godt å víse kring seg.
víselegt (V)	fornuftig, visleg Sjå også víselegt (H).	Det æ så víselegt laga at mi ljóte adde døy.
víselegt (H)	fornuftig, visleg Sjå også víselegt (V).	Mi kunn' alli seie anna 'ell at alt i natúræ æ víselegt laga.
vísepinni	person (oftast barn) som vert beden om å gjere det eine og det andre; ofte lett å bede	Ungan lute jamt vère vísepinna.
vísepli	fruktknute i toppen av potetriset (toppepli)	Víseplí kan an inkji ète.
visk	viskelér	Blýant' å visk fýast jamt.
visk'e	ein liten høydott som er fuktig	Mi ljót' kaste ifrå viskan fysst mi høye hesjun.
viskeleirsball'e	liten gummiball	Viskeleirsballan sprutte godt, å det va' sòvórne mi brúka fysst mi slóge ball.
vískleg (V)	greitt og korrekt kledd Sjå også úvískleg og vísklèg'e.	Du lýt vère nòkå vískleg klædd itt du ska' ti' kjørkjunn.
vísklèg'e (V)	1. velkledd 2. høvisk framferd Sjå også vískleg.	1. 'An gjekk mæ vísklège klæi om det va' midt i vikunn. 2. Èg tikje Òlâv hèv' så vísklèg a framfær.
viskutt'e	fuktig (om del av turrt hesjehøy som skal køyrast inn)	Detti høytti æ nòkå viskutt'e, men eg trúr det æ tjurrt nóg.
vislaus'e	kraftlaus, hjelpelaus	Mi tikje mi æ så vislause, si' bonní åkkå æ i Amérika. Mi æ så vislause nò som adde bonní hav' reist út.
vislausmòsi	bjørnemose	"Hèv' du alli sétt vislausmòsi?", spúre Vetli.
vísn	merke etter noko (td etter hus som er rivne ned)	"På Horgji ligg'e vísni ette múra frå gåmó tíd", sa Gunnår.
visse	sikte, prøve å treffe (td med kasting) Sjå også vissórdig'e og viss'e.	Eg vissa mót tilefónstóppâ. 'U vissa at mi, men 'u hǿvde meg alli.
viss'e	1. treffsikker (td til å kaste ein snøball) 2. fast (td fast gjest i ei forsamling eller møte) Sjå også visse og vissórdig'e.	1. Tóre æ så viss fysst 'u kastar, 'u hǿver mest'e kverr gong. 2. Sigúrd æ så viss'e ti' mǿte, han trøytnar alli. Tarjei æ viss'e som kråkâ om våri.
visse at	sikte på	'An vissa at mi, men 'an hǿvde meg alli.
viss'e endi	sikker død	Fekk an kreft førr' i tí'inn, va' det trått viss'e endi.
vissi	blink, mål til å kaste etter	Ko sku mi have ti' vissi, dèt hòli i loptssvòlinn?
vissórdig'e	ha lett for å finne råkande ord Sjå også viss'e og visse.	An gó'e sògemann'e æ vissórdig'e.
visst	dersom, i fall Sjå også dissom, sjå / sett nå, itt og fysst.	Visst èg vare leid'e, då reiser eg barre!
visst' an det, va' det úvandt	"dersom ein visste det, var det lett å skjøne det"	Visst' an det, va' det úvandt, då ha' an alli turt spúrt.
víst	tvilsamt	D'æ víst eg kjæm'e i kveld.
vist'e	ferdig treskt korn (men ikkje reinsa)	Visten av berjunn låg etti på låve tilæ.
vístr	løypemagen på ein sau	An útvervdar vístrí itt an ska' fóge.
vístri	venstre	I England kjøyre da å vístri lénæ.
visåldròpi (H)	nasedrope	Der hékk enn visåldròpi i nòsinn 'ass då 'an kåm inn i stògâ.
visål'e	veik, makteslaus	'An va' så visål'e at 'an vann naudt gange opp stéttí.
visålgauk'e	gauk som gjel frå vest	Visålgaukjen varslar a filli år.
visåli	1. redd for kulde 2. maktlaus, udugeleg	1. An kan 'kji vère nåkå visåli ska' an strøkkje kraftlínu på heiinn om vetren. 2. Salmund æ an visåli, tunnslègjen å sjúklèg'e. Det va' an kalleg visåli 'u ha' funne si!
visålskleg (H)	giddelaus	Dei visålskleg kåme inkji langt i lívæ.
vite av	1. vite om 2. kjennast ved Sjå også vite og kanne.	1. Eg veit alli av at eg hèv'e høyrt detta førr'e. 2. Sauen ville 'kji vite av lambæ sí.
vite for væl	vite svært godt om noko, kjenne svært godt til	Eg veit for væl koss det æ å liggje å frjóse a heil nótt, for dèt hèv' eg prǿva mang a gong.
vite ti' si	1. "veit å få sin rett"; "grev til seg" (noko negativt uttrykk bruka om folk som vert oppfatta som frekke og egoistiske) 2. kome til sans og samling	1. Dèr æ ein som veit ti' si', forotta skamdevit. 2. Då 'u visste ti' si', såg 'u ko som ha' hendt.
vitefjødd	fjell med varde på	Hommsstól i Valle va' a vitefjødd.
viten	intelligent, godt utvikla, fornuftig (helst bruka om born)	Den lisle jentâ æ så vití å kvik. Borgjill æ så vití ti' inkji vèr' gamlare.
viti	vardeeld (bål som er lett synleg for bygda; varsel om fare i krigstid og i politisk spente situasjonar)	Der stó' vita på håge fjødd oppigjænom heile dalen førr'e.
viti drèg'e	born lærer når dei vert eldre	Viti drèg'e fysst ungan få nåkå år på sikkå.
viti held'e på å springe	i ferd med å verte "galen"	Viti héldt på å springe då moirí misste einaste dótte sí.
vitne í	bruka om ei "indre røyst" som fortel om noko vondt som har hendt	Det va' plent som det vitna í mi at nòkå va gali.
vitnebiti	matrest på matfatet etter måltid	Der laut vère an vitnebiti etti på fòtó fysst sjalefókkji va' færigt mæ å ète.
vitni	1. dei to mindre steinane på sidene i ei deild 2. vitne Sjå også deildestein'e.	1. Vitní sku vère mindri 'ell deildesteinen. 2. Ånund sa at 'an ha' vitna i tvæ réttsakji på eitt år.
vitrast	å få aukande vit og forstand, ta lærdom av feilgrep; vert ikkje bøygt	Førr'e fyddekjøyre 'an jamt å samt, men nò hèv' 'an vitrast.
vitre om	1. få kjennskap til, gjere kjent 2. gjeve bod (fortelje) eller teikn om noko Sjå også vitring.	1. 'U vitra om koss sipna'en va' frå gåmålt. 2. An steikross'e på heiinn kan vitre om at eikvæ hèv' døytt dèr krossen stend'e.
vitring	bod eller teikn om noko Sjå også vitre om.	'An fekk a vitring om at nòkå sill' hende.
vitte	vinde	I gjår vatt eg opp hesjetråen ette høyingjinn.
vivr'e	ikkje stillhendt (og skjelv i kroppen)	Vivran kunn' inkji vèr' sylvsmé'i.
vivreleg (H)	ikkje stillhendt (og skjelv i kroppen)	Jórånd va' så vivreleg at 'u måtte slutte å saume daleklæi.
vivren	skjelven	Eg æ så vivrí i dag, eg fær alli trå'en inn i nålauga!
ví'åsen	1. personleg konkurs Sjå også fjúkfærug'e og spile. 2. omflakking; fordi ein er på villspor i terrenget Sjå også vadre (tyding 1).	1.Nò hèv 'an kåm' út'å ví'åsen, å lýt vel ifrå garæ. 2. Det va' så skoddi at da våre út'å ví'åsæ.
vó'	von	Der æ alli vó' at sauin kåme heim'tt' av heiinn nò. Mi have nå a vó', enno. No æ mi ó' adde vóni.
vodd'e	1. dyrka jorde 2. graset som veks på eit dyrka jorde	1. Veddin hèra æ for bratte ti' å brúke traktór'e. 2. Der æ gó'e vodd'e n'i bakkâ néenat lǿunn.
vodde	det ugjæra ølet som er skilt frå syrpa og som skal stå i gongkjeret og gjære (del av ølbryggjeprosess)	Voddâ æ sǿt av maltæ.
voggemei'e	mei på barnevogge	Moirí hèv' den eini fóten på voggemeiæ å voggar bånæ, å den hin fóten trǿr rokkjen mæ 'u spinn'e, å så byssar 'u på same tíd.
voil'e	grunt og smalt sund mellom to vatn	An voil'e mæ fast'e grunn'e æ grei'e å vasse ivi.
vòk	råk, ope vatn i isen vallemål: både i stillvetne og i stryk hylestadmål: berre i stillvetne Sjå også ròk.	'An visste 'kji av førr'ell 'an låg i vòkjinn.
vókelbròt	Stadnamn ved Nuten i Tveitebø-Finndalen.
vokstreflòg	veksesmerte i magen eller leggene hjå born (som veks svært fort)	Bóa sat å grét av vokstreflògjæ, å sa 'an ha så vóndt i leggjæ.
vokstreleg (H)	kraftig og rask vokster med trivsel (gjeld menneske og dyr) Sjå også vokstrelèg'e (V).	Forellí vi' gjinni have vokstreleg bonn.
vokstrelèg'e (V)	kraftig og rask vokster med trivsel; gjeld menneske og dyr Sjå også vokstreleg (H).	Forellí vi gjinni have vokstrelège bonn.
vokstretré	tre i god vokster	Det æ leitt å hogge vokstretré førr'ell da æ hogstmogne. Denne gråní æ a fælt vokstretré, mæ sò breie årringa.
voljeleg (H)	veldig (forsterkande ord)	Det hèv' kåm' voljeleg mæ snjór'e i nótt!
vomb	1. vom 2. svært tjukk og doven person (brukt i uvøren tale)	1. Skjéran slíte i vemban som liggje úti fysst an hèv' slakta. 2. Dei fæle vemban æ inkji nokå å have i arbeid.
vombeskjinn	vomskinn av eit dyr	Den ytri skjåren av a ti'reidt vombeskjinn, varte brúka som skjåskjinn ti' bytne mæ, å ti' skjålykti.
vombfydd	mat med liten næringsverdi	Funnen om våri va' barre vombfydd. Fròsen mat'e va' så fillen at det va' mest'e barre vombfydd.
vombiskjinn	Utstrekking / avriving av bukmusklane, slik at vomma sig ned / ut til eine sida. Dette førekjem oftast mot slutten av svangerskapet. Årsaka er stor tyngde av mange / store foster. Dyret kan leve godt med dette, men vert sterkt hemma i å take seg fram. Dei fleste husdyr kan få denne skaden, men er mest vanleg hjå sau. Må alltid ha med verbet å vère, eller verbet å vare.	An sau'e som hèv' vorte vombiskjinn kan an inkji fǿ ti' néste år.
vónast	ha von om	Mi måge vónast 'an greier seg.
vond'e	snor eller treslåte til å hengje klede på, til turk eller til lagring, både utandørs og innandørs	Det æ hǿgt mæ mange vendi i loptæ. Kjørkjestakkan mí hange på vondæ 'pi rótæ i loptæ.
vónd'e	1. sinna Sjå også vóndt, vestne, adjektivet iddi og adverbet iddi. 2. vond t.d. fot 3. vanskeleg	1. 'An va' så vónd'e at 'an skolv i heile kroppæ. Æ hú vónd, så æ han verre! 2. Eg hèv' så vónd'e enn fót'e at eg kan mest'e inkji gange. 3. Vègjen kan vèr' vónd'e finne itt det æ skoddi.
vóndevèni (V)	uvener; bruka berre i ubunden form fleirtal Sjå også vóndevéni (H).	Ungan vorte vóndevèni då da stròka for hardt. Augund å Asbjynn æ vóndevèni å vi' alli treffast.
vóndevéni (H)	uvener; bruka berre i ubunden form fleirtal Sjå også vóndevèni (V).	Augund å Asbjynn æ vóndevéni å vi' alli treffast.
vóndingji	person som er kjend for å ha eit fælt sinne (eller om person som vil andre vondt)	'An æ an vóndingji som an lýt passe seg fyri.
vondle	samle høy eller halm	Eg vondla a passelèg gjèv for 'æ Blómerós.
vóndske	sinne	Det æ leitt mæ 'ó Tór, 'an tèk'e allstǿtt mótgong mæ vóndske.
vóndsk'e	vanskeleg lynne	Bå' fókk å dýr kunn' vèr' vóndske.
vóndskleg / vóndsklegt (V)	vondt eller leitt å sjå Sjå også vóndsklég'e (V) og adverbet vóndskleg (H).	Det æ så vondskleg å sjå at traktóren stend'e úti heile åri.
vóndsklèg'e (V)	person som ser vond ut Sjå også adjektivet vóndskleg (H) og adverbet vóndskleg (V).	Haddvår va' så vóndsklèg'e ti' augnan.
vóndsklèg'e (H)	person som ser vond ut Sjå også vóndsklég'e (V) og adverbet vóndskleg (H).	'An æ så vóndsklèg'e i augó.
vòndsklegt (H)	vondt eller leitt å sjå Sjå også adjektivet vóndskleg (H) og adverbet vóndskleg (V).	Det æ så vóndsklegt å sjå ko mykji mat'e da kaste.
vóndt	1. vanskeleg 2. leitt Sjå også vestne, vónde, adverbet iddi og adjektivet iddi.	1. Det va' så skoddi at det va' vóndt å finne rétte vègjen. 2. Det æ vóndt å hav' ratne bonn. Det va' vóndt at du varte sjúk'e. Det va' vóndt at du braut fóten, men det va' vesst'e du miste auga.
vóndt av si	trege noko ein har gjort eller sagt	Eg hèv' så vóndt av mi si' eg va' úlílèg'e mæ 'an Òlâv.
vóndt for bringunn	angst eller uro for at noko vondt skal hende	Mamme ha' så vóndt for bringunn si' mi kóme så seint av heiinn.
vóndt í mi	uroleg og noko vond kjensle (pga omsut)	Eg hèv' vóndt í mi fysst eg hèv' gløymt nòkå eg hèv' lòva.
vóndvís'e	bruka om person som gjer vonde og leie ting (og tolkar det meste negativt)	Dei som æ vóndvíse æ tunglège vèr' ihóp mæ.
vonn	gjæting Sjå også verbet vanne	Det æ så lei a vonn mót Tórsdalæ, for dèr va' det nåkå Ósló-fókk som åtti. Dú Bóa lýt take vonní, så inkji sauin kåm' inn i hagjen.
vòre	vare	Dei dýre vòrun æ kansi dei beste. Då 'an kåm heim'tt'e mæ vòró, såg 'an at 'an ha' vorte narra.
vòrig'e	1. omtenksam 2. varsam	1. Da mòge vèr' vòrige mæ ungó i bånehagó. 2. Di mòge vèr' vòrige så di inkji gange dèr der æ råsfadd.
vórstøkkje	støkkje einkvan slik at vedkomande vert livredd	'An kåm i kollmørkræ, útklædd'e som a spǿkrí, å la ti' a ljó' så eg varte plent vórstøkt'e.
vórstøkt'e	1. sterk motvilje pga dårlege erfaringar; vert ikkje gradbøygt 2. vetskræmd; vert ikkje gradbøygt Sjå også støkkje, støkkje og støkkjen.	1. Eg æ plent vórstøkt'e av dei tunge kassó. Eg æ plent vórstøkt'e for dessa fókkjæ, eg vi' inkji have mei' mæ da å gjère. 2. Eirik varte plent vórstøkt'e då 'an høyre at ungan ha' leika út'å dei tunne ísæ. Sjå også støkkje.
vórter	vørter	Vórteri æ sǿtt å godt.
vòse	1. floke med td tråd 2. folkemengd 3. liggje uryddig Sjå også usse.	1. Vindlan låge i ei vòse. Denne vòsâ fær eg alli tæ út. 2. Der va' a vòse mæ fókk på sauesjåæ. 3. Ungan dutte i ei vòse då da kappdróge mæ taug, å den eini hópen sleppte kufst.
vott'e	vott Sjå også mufla, lóvevott'e og finglingevott'e.	Vettin mí æ sílevåte.
vrage	vrake, velje bort (td mat)	Fjellrós vragar høytti som æ nòkå skjemt. Du kan inkji vrage denné gói maten, Bóa!
vralt'e	usvim, seinfør	An kan 'kji vente at enn vralt'e som Knút kan halde lag mæ sprækinga.
vralten	ustø	Stólen æ så vralten at an lýt sitje beint í 'ó, inkji skjekkje si.
vrant'e	vrang, tverr Sjå også vrante seg og vranten.	Vrantan have stíve nakka.
vrante seg	vere vrang Sjå også vrant'e og vranten.	'An vranta seg å ville alli vère mæ å byggje vègjen ti' Stavedalæ.
vranten	svært ugrei, vrang Sjå også vrante seg og vrant'e.	Den vrantnasti va' Bjúg. Kånâ va' vrantí, å mannen va' 'kji bèt'e.
vrège	1. vagge frå side til side medan ein går (eller bøye eller vri hoftene til båe sider når ein går) 2. sitje uroleg på ein noko veik stol (vri seg frå side til side)	1. Gunbjørg vrèga fælt i åró førr'ell 'u fekk op'rére mjynnan. Sigríd vrèga si mæ 'u gjekk. 2. Inkji vrège deg sossa på stólæ, 'an kan gange opp i límingjinn!
vrègeleg	frå side til side (om ganglag)	Såvi gjekk så vrègeleg at det va' plent syndlegt å sjå.
vreist'e	1.Vriden av bjørk (3-4 cm i rota) til å krøkje kring sledemeiane, for å bremse farten i bratte bakkar. I seinare tid er vreistane laga av jarn. Sjå også vreiste. 2. vrang person Sjå også vreistelèg'e.	1.Vreisten vrí' an fysst an hèv' brúk fyr' 'an. Det æ sòme som brúke a útslití variatórreim ti' vreist'e. 2. Eg fekk 'kji fiske i tjynninn å' dei gamle vreistæ!
vreiste	køyre med vreist'e kring sledemeiane	Mæ tunge loss néd bratte kleiva, då lýt an vreiste.
vreistelèg'e (V)	vrang, tverr Sjå også vreist'e.	Dei vreistelège æ kansi stíve som an vreist'e?
vri	vriding av td ein fot	'An datt å fekk så vóndt a vri i dei eine néttæ.
vrí'ari	dørvridar	Vríaren ha gjengje sund'e, så da stræva mæ å få opp dynní.
vrie	1. mønster i sokkane til setesdalsbunaden (både den kvinnelege og den mannlege bunaden) 2. bortforklåring (berre bruka i fleirtal)	1. Vriun på sokkó æ pyntelège. 2. 'An va' 'kji grei'e, 'an fann på addeslags vriu fysst an spúr' 'an.
vríe	1. vri, svinge 2. endre 3. vere utspekulert, vere farkete	1. 'An vrei det 'an vann, så 'an inkji turte støyte. 2. Eg vi' alli vríe på talemåli, å knóte. 3. Å vríe, dèt gjère slarvan.
vríe vreista	vri bjørkegreiner rundt sledemeiane (for å bremse i bratte bakkar)	Eg trúr du lýt vríe di vreista itt du ska' néd líí.
vrien vreist'e	vrang og vrien person Sjå også vreist'e.	Mannen æ enn vrien vreist'e, æ 'an.
vrigle	vrikke og vri smått att og fram på noko Somme seier "vrygle".	'An vrigla på lykjilen i låsæ ti' 'an fekk húrí opp. Inkji vrygl di på stólæ, 'an kan gange sund'e!
vrigle seg fram	gå ustøtt, ha vondt for å gå (helst bruka om gammal person)	Tommås som ha' vòre så spræk'e an kar'e, vrigla seg fram då 'an varte eldri.
vriglen (H)	ustø (td ein stol) Sjå også vryglen.	Stólen va' så vriglen at eg tór' alli sitje på 'ó.
vri'i	1. ved som er vridd 2. vridd sølvtråd til sølvarbeid	1. Finn'e eg an vri'i i skógjæ, prǿvar eg å finne út ko 'an kan brúkast ti'. 2. Sylvsméen lodda an vri'i i midten av sýunn.
vrins'e	del av brurekrune; tøykruna som ein fester sylvstasen på (raudt klede utanpå ein sylinderforma stiv krage)	Brúrelâi æ an vrins'e fudd'e av sylv- å gullstas'e.
vrite	"vrangpeis", "vranteleist"	Den vritâ vi' inkji èg hav' nåkå mei' mæ å gjère!
vriten	stivt, tjukt, ubehageleg (td heimestrikka sokkar eller klede av spelsau-ull)	Denne trøyâ æ 'kji vrití som den hí du spita. Spiti æ så vriti å stívt.
vriti	vridd ting	Det hèv' kåme an vriti i desse bendæ så eg fær alli tæ det opp.
vrong	1. det bøygde treet som bind meiane saman på ein mòksléi 2. framstamn på slede eller kjerre (som ein ikkje kan slå ned)	1. An lýt at skógjæ for å finne a vrong som passar. 2. På desse slé'â æ 'er a vrong.
vronge	vrangstrupen Sjå også svægje i vronge.	Nò må du 'kji ète så fórt at du fær maten i vrongâ, Bjørgúv!
vrong'e	vrang, tverr, lite samarbeidsviljug	Lýt du vère sossa vrong'e itt du veit du fèr'e gali?
vronge	vrangside av td genser	Løyesauma klæeplogg kan an have 'å vrongunn så da inkji falme fysst an gjøymer da av.
vronglèg'e (H)	ser ut til å vere ein vrang person	Åni såg vronglèg'e út, men 'an va' visst inkji vrong'e.
vrongpeisi	"vrang" person	Den vrongpeisen vi' inkji èg diskutére mei' mæ!
vrongskódd'e	1. ha høgre sko på venstre fot (og motsett) 2. vanskeleg, vrang, bakstreversk	1. Ska' an gange vrongskódd'e, så måge skóne vère stóre! 2. Bjørgúv lýt allstǿtt vèr' så vrongskódd'e, mi vi inkji hav' 'an mæ leng'e!
vrongsvævd'e	ein som søv til unormale tider, unormal svevnrytme	Den vrongsvævdi mannen va' i úlag om dagan.
Vrongúv	Vrongulv (eldre mannsnamn)	Èg kjenner inkji nòken som heite Vrongúv, men eg kjenner mange vrongúva.
vrongúvi	vrangpeis, tverr person	Lýt du vère sossa den vrongúvi?
vrygle si	vri seg slik at ein risikerer å kåme i ubalanse	An ska' 'kji vrygle si på stǿló.
vryglelèg'e (V)	ser ustø ut	Stigjen va' så vryglelèg'e at eg tóre alli klíve oppí 'an.
vryglen (V)	ustø (td ein stol som har gått opp i liminga eller har ulikt lange føter) Sjå også vriglen.	Tili æ så újamt at bóri vare vrygli. Eg lýt sage nòkå av fótæ av dei stólæ som æ den vryglnasti. Bjynn sette seg på an krakk'e som va' så vryglen at 'an ralla av 'ó.
vrylte	vralte, vagge	'An va' fudd'e å kåm vryltandi ette vègjæ.
vulten	Når eit dyr har lagt seg eller falle slik at det vert liggjande på ryggen og ikkje greier å kome seg oppatt. Dyr med stort skrov er mest utsette. Dette hender svært sjeldan med villdyr.	Sauen ha' lègje for lengji vulten, så 'an ha' daua.
výnast	1. krevje mykje 2. gjere seg von om	1. Eg kan 'kji výnast deg å gjère dèt. Eg výnest 'kji å spørje om å få låne av di. 2. Eg výnest 'kji at 'u kan gjère det så fórt.
výne	vente seg, ha von om	An må 'kji výne for mykji itt an spyr'e aire om hjelp.
výnen (V)	forvente mykje (for mykje) av andre, kravstor, utakknemleg Sjå også vǿnen (H).	Eg tikje at Gró æ for výní, 'u ventar allstǿtt at eg ska' hjelpe 'enni. 'An va' så výnen mæ tænistefókkji. Eg tótte det va' helst'e výni då 'u spúre om å få låne brúrestasen.
výring	handling som ein gjer av vørnad, ære	'U varte sýnt stór výring for dèt 'u ha' gjårt. Det æ a stór výring å få kultúrprísen.
vægje	kome materie eller puss frå ein verk	Såri fèr'e ti' vægje, så då besnar det fórt.
vægjendi (H)	bolten som går gjennom "skåka" og meien Sjå også veiendi (V).	Der gjeng'e a splint gjænom vægjendi.
væl faren	1. "døydd sæl" 2. "like godt"	1. Adde visste at Taddeiv va' væl faren. 2. Det gjekk 'kji plent som eg tenkti, men eg æ væl faren líkevæl.
væl fløytt'e	godt berga, godt hjelpt, "godt over kneiken"	"Nò æ eg væl fløytt'e", sa Nikelos då 'an ha' fengje si tænistejente ti' sommåræ.
væl fyri	meir enn forventa	Det va' nå væl fyri om du inkji fýgde mi bå' av å heim'tt'e.
væl høya	vel nøgd, vel utført (om eit arbeid)	Da stelle sikkå allstǿtt sò at da vare væl høya.
væl nòti	Vel unnt! Sagt til ein person som har fått mat.	Væl nòti, kan ver' greitt å seie ti' an gjest'e som hèv' takka for maten.
væl vaksen	fullvaksen (ca 25-30 år gammal)	Jórånd va' væl vaksí då 'u gjipte seg.
vælendi	matrøyret	Det æ mange slaktara som 'nýte vælendi, så inkji gorren renn'e út.
vælfaren	velnøgd	Mannen va' so vælfaren mæ kånunn sí. Eg æ vælfarí fær eg kaupe den bílen. Systan våre vælfarne då da finge rå sikkå.
vælfarskopp'e	kopp med øl som folk drakk på likferdsgarden (ute i tunet eller inne i stoga før dei reiste med kista til kyrkjegarden for jordfesting)	Salmund drakk av vælfarskoppæ.
vælgjår	velgjerning Somme seier "vælgjårsle".	Vælgjårin æ gama bå' å få å gjève.
vær	verde	Ko vær æ det í å hav' pæningan i bankjæ fysst an inkji fær rentu av da, anna 'ell at da inkji vare stolne.
værd'e	verdi (bruka om å vere utsliten eller helselaus)	Nò æ eg 'kji mykji værd'e.
vætedokk	dokk med vætesig	Vætedekkan kunne have kaldvæte, å dèr veks'e grasi fillnare.
vætesig	"sig" av vatn i hellingar i marka (ikkje bekk)	Brunnen va' støyg'e, for der va' a sikkert vætesig òvafyri.
vǿnen (H)	forvente (for mykje) av andre Sjå også výnen (V).	Kristí æ så vǿní, 'u spyr'e om altfor mykji hjelp.
vǿre alt so satt	"var berre alt så sant som dette", "dersom alt var så sant som dette" "Vǿre" er konjunktiv.	Vǿre alt so satt som an høyrer, så turt' an alli vèr' i tvil.
våast	"frykte", reddast, ottast	Det varte mei' høy 'ell eg våddest.
våbǿn	forbanning, vondt ynskje over andre menneske	'U va' så vónd at 'u las våbǿni iv' 'ó.
våe	stor og kraftig kvinne (eller kvinne som skil seg ut)	Margjitt 'ass Tarjei va' a fæl våe. Jórånd va' a våe kvendi, å rita seg út.
våe	like	Eg våer 'kji 'æ Hæge.
våe	svær, stor, kraftig Sjå også våeverk.	Gjermund æ an våe kar'e.
våeleg (H)	svær, kraftig	'An va' enn våeleg kar'e.
våelèg'e (V)	stor, kraftig	Dei som æ våelège æ tídt sterke. Det va' an våelèg'e ell'e da ha jónsokkveldi.
våeraust	første stokken i gavlveggen over skorbiten	Simsí ligg'e midjom våeraustæ å skorbitâ.
våeveir	ekstremver (td mykje nedbør eller vind)	Det va' slig a våeveir på Vestlandæ mæ hægjí, fælt regn, å orkan'e sòme sta'a. Mi vurte úti for mange slags våeveir på færitúræ åkkå.
våeverk	1. stort, mykje, mektig; bruka berre i eintal 2. same tyding, men i negativ lei	1. Det va' våeverk di mi rukke i dag! 2. Det va' våeverk som 'an bar seg på talarstólæ!
våg	vektstong, stokk som vert nytta til å bryte opp store steinar med Sjå også vågemat'e.	Æ an tvei mann å hèv' tvæ lange væga, kan an brjóte opp fæle steina.
våg'e	puss / materie frå sår / verkebyll; bruka berre i eintal Sjå også vågsmoir.	Vågjen taut út unda stóretånaglæ. An kaun'e vare ettekverrt fudd'e av våg'e.
våge	1. vedde 2. våge	1. Eg vågar klokka mí på at eg hèv' rétt! 2. Eg vågar mi 'kji út'å ísen ennå, 'an æ for veik'e.
våge vóní	ta sjansen på at noko går godt	Sku' mi våge vóní å kjøyre ive ísen?
vågeleg	risikabelt Somme seier "vågelegt".	Det æ vågeleg å satse pæningan på aksja nò. Å kaupe an gåmål'e bíl'e úsétt æ vågeleg. Det æ vågelegt ríve út såtun itt skjýbankan æ for myrke.
vågemat'e	vågmat (stein eller trekubbe under "vektstong" når ein skal vippe opp noko; bruka berre i eintal) Sjå også våg.	A long å sterk våg å an passelèg'e vågemat'e, då kan ein mann'e lypte mykji!
vågjen	vågal, dristig	Dei tvæ jentun vår' vågne ti' klanke sikkå.
vågsmoir	botnmaterien i ein verkebyll (det i ein svull som held produksjonen av våg'e ved like) Sjå også våg'e og moir.	Ska' fingjen vare gó'e, lýt du få út vågsmoirí.
våi	1. "kjempekar" (sterk, uredd og ustyren person) 2. uredd mann	1. Bjørgúv Uppstad å Kjètil Kjørkjeléd våre tvei våa som det stend'e om i "Gamalt or Sætisdal". 2. An måtte vère an våi for å løype dei brattaste úvýrslåmin.
våk smòk	vond smak i munnen (i samband med sjukdom)	Eg hèv' så våk smòk, kan det vère koróna eg hèv' fengji?
våk'e	1. vond smak 2. person som ikkje er fin å sjå på 3. i ulag, ikkje frisk Sjå også gorrvåk'e, våklèg'e (H) og våklèg'e (V).	1. Suppâ va' våk; 'u va' for solt. 2. 'An va' så våk'e at 'u vill' alli hav' 'an. 3. Eg kjenner meg helst'e våk'e i dag.
våkjen	1. ufrisk 2. dårleg humør	1. Eg æ så våkjen i dag, eg kan alli i skúli. 2. Tóne va' våkjí heile dagjen.
våkji	dårleg (ha lita tru på å få noko til)	Detta trúr eg mi våkji ti'.
våklèg'e (V)	"stygg" å sjå på Sjå også våk'e og våklèg'e (H)	Sòme tótte at 'an va' an våklèg'e kar'e.
våklèg'e (H)	"stygg" å sjå på Sjå også våk'e og våklèg'e (V).	Sòme tótte at 'an va' enn våklèg'e kar'e.
våkt	1. dårleg 2. vond smak	1. Doktaren trúdde 'ó våkt. 2. Mange tikje at tran æ våkt.
våkt i lag	i dårleg humør	Lavrans æ våkt i lag fysst 'an inkji hève tóbakk.
vål'e	sterk og intens gråt, hyl, skrik Somme brukar "vål" som inkjekjønnsord. Sjå også våle, illvåle, og bèl'e.	Då eg høyre den fæli vålen, sprang eg inn i stògâ ti' bånæ.
våle	gråte høgt og hjelpelaust, vræle, skrike Sjå også illvåle, vål, belje og bèle.	Bjúg våla så fælt at eg trúdde 'an héldt på å strjúke mæ. Den lisle våla så syndleg då moir 'enni reisti.
våling	sterk gråt	Det va' i ei våling mæ da.
vålunt	berre så vidt, snautt, uvisst	Det æ vålunt om mi vare færige mæ desse arbeiæ i dag. Det æ vålunt om mi finne nåkå moltu sossi seint om hausti.
våmeleg (H)	uklåre augo, trøytsleg, td når ein er krimsjuk Sjå også våmelég'e (V).	'An ha' så våmeleg augo, 'an kunna 'kji vèr' plent frísk'e.
våmelèg'e (V)	"vassfylte", uklåre augo, trøytsleg, t.d.når ein er krimsjuk Sjå også våmeleg (H).	'An ha' så våmelège augo, 'an kunna 'kji vèr' plent frísk'e.
vånd'e	van med, van til, ha erfaring; vert ikkje gradbøygt Sjå også úvånd'e og venjast.	Eg æ 'kji vånd'e mæ å ète inni mæ húvunn på.
våningji	hovudbygning, stògehús	Der va' så stór'e an våningji i túnæ i Heimigâ'.
vår	vår	Våri æ den vénaste tíí, seie mange.
vårbère	ku som skal kalve om våren Sjå også haustbère og bère (3).	An laut hav' nåkå vårbèru som mókka godt om sommåri.
vårblòti	svært laus og blaut snø når vårsola er sterk (det vert sagt at det tinar undâti)	An lýt hav' gjårt seg færige på heiinn førr'ell vårblòten kjæm'e.
våre	vårast (når vinteren går over til vår); bruka berre i eintal	Det våra tílègare i fjår 'ell i år. Snjóren blotnar å søkk'e itt det vårar.
vårfjós	Sommarfjøs. Bygning i kulturbeitet / utmarka der kyrne vart sette på båsen og mjølka morgon og kveld. Dei garsbruka som hadde så lang / ugrei veg til utmarksbeitet at det ikkje var praktisk å drive kyrne heim kvar kveld, hadde vårfjos. Bruka både vår og haust.	Det varte slutt mæ å brúke vårfjósí på 1970-talæ.
vårflóka	saueull klyppt om våren; bruka berre i fleirtal Sjå også: haustudd og rú	Vårflókan æ filne, men bæri 'ell rúne.
vårhæse	kald vind om våren	'Er va' a lei vårhæse i dag.
våri æ kjæli	"våren er stutt" (ein må ikkje kaste bort tida når mykje arbeid ventar) Sjå også vår.	Våri æ kjæli fysst an hève mykji å gjère å tí'í æ så vé'.
vårkrepp'e	1. fórmangel om våren 2. mager, slapp, veik (pga mistrivsel, mat- og vitaminmangel)	1. Vårkreppen va' iddi førr' i tí'inn. 2. Fysst mókkekjýne finge an vårkrepp'e, mókka da fillnare 'ell da hellis ha' gjårt om sommåri.
vårkunna	bortskjemd (td ungar, i matvegen)	'An hèv allstǿtt vòre så vårkunna, Jóhans, 'an va' líten å tunn'e då 'an varte fǿdd'e.
vårkunne	1. tykkje synd på, ha medkjensle med 2. gje godord og klapp til dyr som er fødde om våren (og kan vere svake)	1. Psykopatan vårkunne visst inkji aire menniskji. 2. Eg vårkunna det nýfǿde lambi så godt eg kunna.
vårnæm'e	"vårslapp" (ha lita matlyst); vert ikkje gradbøygt	Eg hève vorte så vårnæm'e; den langji vetren tèk'e på.
vårpaggji	vårpelsen på dyr	Reissdýrí sjå pjuskelège út fysst da hav' vårpaggjen på.
vårpòsi	kalv som er påsett om våren (skal ikkje slaktast)	Denné vårpòsen æ så vén'e at mi vi' leggj' 'an 'å.
vårsklegt / vårleg	liknar på vår (mildt ver)	I år va' det vårleg i slutten av mars.
vårstøyl'e	heimstøl (td nede i dalsida, der graset kom tidleg, bruka i tida før folk flytta på heiestølen)	Da såte 'kji så lengji på vårstøylæ førr'ell da flutti.
vårtídd'e	om ku som kalvar tidleg om våren	Bå' Fermelí å Kranselí våre vårtídde, men Gullrós va' hausttídd.
våtslendi	vått terreng	Starren veks'e på mýra å våtslendi.
våtslendt	vassfull mark	Unde reinó vare det jamt våtslendt, for det skjýt'e opp vassåru. Vègjen æ så våtslendt'e at an vare søylutt'e mæ ei gong.
vått i vé'æ	vått i buskar og kratt etter regnver Sjå også vé'e.	Det va' så vått i vé'æ at da vorte gjænomvåte mæ da gjinge ette støylsvègjæ.