kåme 'å rèkum

kome på villstrå

Mi kóme 'å rèkum då mi sille heim'tt'e av heiinn.

Infinitiv
kåme 'å rèkum
Presens eintal
kjæm'e 'å rèkum
Presens fleirtal
kåme 'å rèkum
Preteritum eintal
kåm 'å rèkum
Preteritum fleirtal
kóme 'å rèkum
Perfektum eintal
kåme 'å rèkum
Perfektum fleirtal
kåme 'å rèkum
Imperativ eintal
kåm 'å rèkum!
Imperativ fleirtal
kåmi 'å rèkum!
Registrerings­grunn
Dialektord / uttrykk
Ordklasse
Uttrykk
Emne
Anna , Ver og føre
Innlese av
Knut K. Homme (2022)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa

Info for innlogga brukar:
 
Kjelde:
Bergit Kjetilsdotter Rike
Registrert av:
Jon Kjelleberg (20.01.2016)
Korrekturlese av:
Sigurd Brokke (08.04.2018)
Oppdatert av:
Sigurd Brokke (08.04.2018)
Oppdatert av (ny):
Sigurd Brokke (31.12.2022)
Id fra gammalt system:
13595
Intern kommentar:
SB frå KJH, Hybygg-soga, substantiv nr 146, rekum: An kjæm'e 'å rekum den som må vere kori det treffer.